"Enshrouded" heeft de potentie om een grote survivalhit te worden

"Valheim" veranderde mij en mijn vrienden in survivalfans. Sindsdien zijn we altijd op zoek geweest naar het volgende grote avontuur om samen een wereld te verkennen en een uitgebreide basis te bouwen. "Enshrouded" biedt precies dat. Ik heb het pc-spel uitgeprobeerd voor de Early Access-lancering.

"Enshrouded" van de Duitse studio Keen Games ziet er op papier uit als elk ander coöperatief overlevingsspel met boommechanieken. Er zijn er honderden op Steam, zo niet meer. De genremix is in opkomst en "Enshrouded" zou wel eens bijzonder hoogvliegend kunnen zijn. De drie kernelementen bestaan ook hier uit het verkennen van een open spelwereld, een crafting- en bouwsysteem en gevechten. Het geheel kan alleen worden ervaren of met anderen op servers voor maximaal 16 personen.

Bouwen staat centraal

Ik kruip in de huid van Flameborn, de laatste hoop van een stervend volk. Mijn voorouders hebben een allesvernietigende plaag, de Shroud, losgelaten op het rijk Embervale. Nu is het aan mij om ze op hun plaats te zetten. Op klassieke wijze begin ik met niet veel meer dan een lendendoek. Nadat ik een paar stenen en takken heb verzameld, kan ik een vlammend altaar oprichten. Dit vormt de hoeksteen van mijn basis, waarbinnen ik gebouwen kan bouwen. Het bouwsysteem is het meest opvallende kenmerk van "Enshrouded". De eigen holistische engine is gebaseerd op voxels. In tegenstelling tot tweedimensionale pixels of polygonen zorgen voxels voor meer creativiteit bij het bouwen, aldus de ontwikkelaars. Ik ken voxels vooral van het 25 jaar oude "Outcast", maar sindsdien ben ik er een grote fan van.

In zeer korte tijd bouw ik mijn eerste keurige stenen huisje. Het systeem doet me erg denken aan "Valheim", maar dan mooier en flexibeler. De keuze aan bouwelementen groeit snel en varieert van complete muur- of dakelementen tot individuele stenen, net als in "Minecraft". Zelfs absolute bouwbruten zoals ik kunnen in een mum van tijd prachtige gebouwen maken. De bètafase heeft al indrukwekkend laten zien wat meer getalenteerde bouwers kunnen maken. Er is van alles, van knusse hobbit caves tot imposante kastelen.

Crafting is een onderdeel van bouwen. Ook hier speel ik in een paar uur talloze recepten vrij. Dat doe ik door nieuwe grondstoffen te vinden of door NPC's zoals Balthazar de Alchemist of Oswald de Smid te bevrijden en naar mijn basis te brengen. Ze zullen me gezelschap houden totdat mijn vrienden de server hopelijk bevolken bij de officiële lancering.

Aangezien ik ook een ander overlevingsspel speel met "Palworld", mis ik het feit dat niet alle grondstoffen die in de basis beschikbaar zijn automatisch worden gebruikt bij het craften. Ik vind het micromanagement van de verschillende grondstoffen, die zijn verdeeld over rijen kratten, het meest omslachtige aspect van zulke spellen.

Een handgemaakte wereld

De wereld is niet procedureel gegenereerd zoals de meeste concurrenten in het genre. Embervale ziet er daarom voor iedereen hetzelfde uit. Dit zou voor een levendigere en organischere wereld moeten zorgen. Van wat ik tot nu toe heb gezien - de wereld is gigantisch - klopt dit helemaal. Sommige belangrijke locaties zijn gemarkeerd op de kaart, omdat ik een queeste moet voltooien of omdat ik ergens een aanwijzing heb ontdekt. Maar ik kan ook mijn blik over het uitgestrekte landschap laten dwalen en daarheen reizen waar het avontuur om vraagt.

Visueel heeft "Enshrouded" veel te bieden. In eerste instantie ziet het er eentonig uit met het typische groenbruine kleurenpalet van middeleeuwse fantasiegames. De geweldige lichteffecten, vooral bij zonsopgang en zonsondergang, veranderen het landschap in een compleet andere wereld. De vele verlaten kasteel- en huisruïnes nodigen ook uit om te verkennen. En de slecht verlichte kerkers, die vaak diep onder de grond liggen, zijn een must op elke rondreis. Waar ik ook ga, ik zie altijd iets nieuws aan de horizon dat ik wil zien.

En dan is er nog de lijkwade. Deze griezelige, blauwe mist die hele regio's omhult. Ik kan er maar een paar minuten in blijven voordat de giftige lucht me doodt. Door de slechte zichtbaarheid verdwaal ik gemakkelijk. Als ik me dan in een van de uitgestrekte mijnen waag, zijn bijzonder goede navigatievaardigheden vereist. Meer dan eens heeft een verkeerde stap me in een lavameer gestuurd. Het duurde even voordat ik mijn lichaam en al mijn buit had gevonden. En net op dat moment verschenen er enorme insecten die me terug de lava in duwden.

Veiliger dan de wezens met vier poten zijn de zombieachtige wezens die me opjagen in de lijkwade. Om hen en de tikkende klok niet tegelijk in de gaten te hoeven houden, richt ik me op de wortel van de blauwe plaag. Die ontspringt aan een rode, boomachtige plant. Zodra die is geveld, trekt de mist op en moeten de monsters zich voor me verstoppen.

Bij het verkennen heb ik twee nuttige gereedschappen die ik eerst moet maken. Ten eerste de grijphaak, waarmee ik mezelf kan optrekken aan bepaalde plekken of over afgronden kan slingeren. Het tweede is het zweefvliegtuig, dat deel uitmaakt van elke openwereldgame sinds "The Legend of Zelda: Breath of the Wild". Ik kan het gebruiken om in een mum van tijd grote afstanden te overbruggen.

Meer vrijheid en samenwerking bij gevechten

Wat zou een survival game zijn zonder een gevechtssysteem? Naast de gebruikelijke zwaard- en booggevechten bevat "Enshrouded" ook magie. Deze wordt uitgeoefend met magische toverstokken, die net als bogen moeten worden uitgerust met munitie zoals ijs of vuur. Ik kan mezelf verder aanpassen met de skill tree. Ik kan mezelf daarmee bekwamen in een heler, boogschutter, magiër of een combinatie daarvan. Ik neem het pad van de Beastmaster. Vanaf nu krijg ik ondersteuning in de strijd van nabijgelegen fauna. Ik beheers ook de sprongaanval van de barbaar - een van mijn favoriete vaardigheden in elk spel. De skill tree is beheersbaar, maar ik kijk nog steeds uit naar de interactie tussen de klassen in coöp.

Bandieten, dieren en monsters bevechten vereist in het begin niet veel vaardigheid. Het schild op het juiste moment opheffen is meestal genoeg om vijanden te verdoven en ze met nog een paar klappen onschadelijk te maken. Zelfs de eerste eindbaas is snel verslagen met genoeg pijlen en de nodige snoekrollen. Maar de wereld biedt ongetwijfeld nog grotere uitdagingen als ik de trailers bekijk.

Om me hierop voor te bereiden, ben ik bezig met het brouwen van drankjes en het smeden van wapens en pantsers. Ook vind ik regelmatig nuttige voorwerpen in kisten en van verslagen vijanden. En ze zijn er in verschillende niveaus van zeldzaamheid, waardoor mijn verzameldrang nog groter wordt. Ik heb mijn legendarische vlammende zwaard al tegen betaling opgewaardeerd naar het maximale niveau bij de smid.

Het voelt al compleet

Keen Games heeft een geweldige mix gemaakt van een spannende spelwereld, een complex bouwsysteem en een flexibel vaardigheidssysteem. Ik weet nu al dat ik uren ga besteden aan het bouwen van compleet onpraktische maar kolossale kastelen. De enorme, met de hand ontworpen wereld ligt ook voor me open om te verkennen. Zelfs in de eerste paar uur werd ik er helemaal in meegetrokken.

Hoewel het spel zich nog in Early Access bevindt en dat nog minstens een jaar zal blijven, ziet het er wel compleet uit. Desondanks ben ik benieuwd waar Keen Games nog meer mee komt. Ik heb nog maar een tipje van de sluier opgelicht van "Enshrouded" en kan niet wachten om verder in het avontuur te duiken.

"Enshrouded" is verkrijgbaar voor de PC en werd mij aangeboden door Keen Games. Leeftijdsclassificatie: USK/Pegi 12.