Felle galactische gevechten: Iron Marines combineert vuurkracht met strategie

Martin Jungfer

2/9/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Denk je dat je geen RTS-game kunt spelen zonder een spoedcursus basisprincipes? Denk dan nog maar eens na. Ik heb onlangs Iron Marines ontdekt, waar gevechten over planeten in buitenaardse sterrenstelsels gepaard gaan met een flinke dosis humor.

Als het aankomt op de nieuwste AAA-games, kom ik op drie gebieden tekort: hardware, tijd en kennis. Daarom wil ik je laten kennismaken met zowel nieuwe als oude titels die je als gelegenheidsgamer kunt proberen. Ze zijn ook geschikt voor tablets of kantoorcomputers.

Van de week ontdekte ik Thronefall, waarin je een kasteel met vestingwerken moet bouwen en vakkundig nachtelijke aanvallen moet afweren. Het is een serieus goed spel, maar het was in een flits voorbij.

Op zoek naar iets van dezelfde strekking, bladerde ik door de Apple Arcade. Daar kwam ik Iron Marines tegen. Het spel is gemaakt door Ironhide, dezelfde ontwikkelaars die het tower defence-spel Kingdom Rush hebben gemaakt. Iron Marines werd in 2017 uitgebracht en is niet bepaald populair. Toch is het nog niet uit de mode geraakt.

Het verhaal over Iron Marines

Het real-time strategiespel stuurt me als commandant naar verre planeten. Eenmaal daar moet ik met een heldenpersonage en wat kleinere eenheden verschillende missies uitvoeren; mensen redden, bases verdedigen en ondertussen een flink aantal buitenaardse wezens vernietigen. Op de planeet Sagan-1 heb je bijvoorbeeld de Fell. In plaats van schattig en pluizig zijn ze gevaarlijk en irritant. Later komen er robotaliens op me af.

Er is een soort verhaal dat uitlegt waarom ik in de loop van het spel 21 missies op drie planeten moet voltooien. Af en toe zijn er komische cutscenes die het verhaal goed vertellen, maar het plot interesseert me eigenlijk niet. Ik ben hier om te vechten. Daarover gesproken: ik vecht niet alleen 21 hoofdmissies, maar ik heb ook een heleboel bonusmissies. Dat is genoeg voor uren speelplezier.

Om mijn missies tot een goed einde te brengen, kies ik een of meer helden uit een selectie van 14. Voor elke nieuwe missie kan ik mijn keuzes aanpassen. Elk personage heeft speciale vaardigheden en ik kan ze sterker maken met ervaringspunten. Om ervoor te zorgen dat ik het niet alleen hoef te doen, kan ik verschillende extra strijders rekruteren - van dappere infanteristen tot sluipschutters, psychische genezers en mechs met vlammenwerpers. En dat is nog lang geen uitputtende lijst.

Ik ben niet alleen blij met mijn squads omdat ze aan mijn zijde vechten. Ik hou ook van de grappige kwinkslagen die ze maken als ik ze opdrachten geef. Een van de heldinnen schreeuwt "Luister en leer!" tegen haar teams en klaagt af en toe, "Ik heb vakantie nodig!" Een paar geesten die me omhullen met een helende aura zeggen, "Goed idee, mens!" als ik ze ergens anders heen stuur. En dan zijn er nog de missies waarbij ik burgers moet redden. Een laborant geeft regelmatig commentaar op wat er aan de hand is met opmerkingen als: "Ik heb hier een slecht gevoel over." Hoewel het niet erg bemoedigend is, is het toch vermakelijk.

Hoe is de gameplay?

Iron Marines wordt gespeeld op een 2D-kaart die verkend moet worden. Beetje bij beetje begeef ik me op onbekend terrein. Meestal heb ik maar drie tot zes eenheden om het commando over te voeren. Om ze naar hun positie te sturen, selecteer ik ze en klik dan met de rechtermuisknop. Ze kunnen niet vuren als ze onderweg zijn, dus het is tactisch zinvol om nooit alle eenheden tegelijk te laten bewegen. Op die manier blijf ik niet weerloos achter. Het is ook aan te raden om squads te groeperen die zowel op lange afstand als dichtbij vijanden kunnen bestrijden.

Gemakelijk genoeg kan ik tijdens een missie op elk moment van groep wisselen. Als een gevecht mariniers met veel vuurkracht vereist, kan ik mijn sluipschutters met één klik wisselen. Op dat moment is er een grappige animatie waarin de mariniers even in wit ondergoed staan voordat hun nieuwe uniform en uitrusting arriveren.

Elke eenheid heeft een bepaalde straal waarbinnen hij automatisch vijanden aanvalt. Ik kan ook specifieke vijanden markeren die eerst vernietigd moeten worden. Meestal is dat echter niet nodig, wat het werken met de besturing tijdens gevechten vergemakkelijkt. Het is meer mijn taak om mijn eenheden in een voordelige formatie te houden terwijl ze oprukken. Dit gaat overigens iets soepeler met een muis en toetsenbord dan op een iPad, waar mijn vinger soms de verkeerde eenheid activeert of net die ene centimeter te dicht bij de vijand navigeert.

Als mijn eenheden niet onder vuur liggen, regenereren ze snel. Aan de andere kant, als een eenheid volledig wordt vernietigd, moet ik versterkingen halen. De basis heeft een soort kazerne, waar ik kan uitzoeken wat ik nodig heb. Elke eenheid kost etherwatts, die automatisch worden aangevuld. Ik hoef me geen zorgen te maken over het bouwen van raffinaderijen of ertsmijnen. Het enige dat ik moet bouwen en bewapenen zijn verdedigingstorens, zodat ik mijn basis kan beschermen tegen vernietiging.

Als een missie succesvol is, word ik beloond met tech points of credits. Deze kan ik investeren in de ontwikkeling van mijn wapens of gebruiken om supereffectieve wapens te kopen. Dit zijn onder andere replicantmijnen en extra ladingen etherwatt.

Als je vastloopt of geïnteresseerd bent in tips, heeft Pocketgamer een goede lijst hier.

Hoe zijn de graphics en het geluid?

Met zijn zes jaar heeft Iron Marines een bijna bijbelse leeftijd bereikt in gametermen. Toch vind ik niet dat het opvalt. Het gaat er tenslotte niet om de graphics tot in de puntjes te onderzoeken. Ik hou van de unieke stijl van de stripfiguren en planeten - het is tijdloos. Terwijl de ene doet denken aan een ruig Mars, is de volgende industrieel chic, met zure meren. Dit brengt leven in de brouwerij. En als ik niet zoveel aandacht aan de gevechten hoefde te besteden, zou ik waarschijnlijk nog meer mooie details vinden, zoals de eindbaas die met zijn robotogen rolt vlak voor zijn vernietiging.

In gevechten vuren mijn mariniers en hun helpers altijd op alle cilinders. De schoten worden gemengd met het commentaar van de teams en een goed uitgevoerde soundtrack - muziek die spanning overbrengt zonder op je zenuwen te werken.

Mijn oordeel

Hoewel ik laat ben met Iron Marines, is het echt aan me gegroeid. De ongecompliceerde gameplay en uitdagende missies zijn perfect voor af en toe wat afleiding. Hoewel je in het spel heel veel munitie moet gebruiken, heb je ook tactische vaardigheid nodig om te voorkomen dat je al je squads kwijtraakt en al op de makkelijkste moeilijkheidsgraad faalt. Met een aantal verschillende helden, tientallen bedreigingen en talloze upgradeopties is het spel ook gevarieerd.

Iron Marines is opgenomen in de Apple Arcade-catalogus. Je kunt het ook kopen op Steam voor Windows of macOS voor ongeveer tien Zwitserse frank of euro. Ik heb het spel getest op zowel een iPad Air als een Mac Mini M1.

Martin Jungfer

Head of Content

Martin.Jungfer@digitecgalaxus.ch

Ik ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren