Help, we hebben een uitbraak van het virus!
Bij ons thuis is een verraderlijk virus uitgebroken. Gelukkig geen covide mutant, maar het spelvirus. Daarom is het kaartspel "Virus" ondanks zijn serieuze achtergrond een amusant gezelschapsspel voor het hele gezin.
Kerstmis is alweer voorbij. Maar de vreugde over kerstcadeaus is nog steeds groot. Een paar dagen geleden schreef ik een post over onzinnige cadeautjes.
Het is gelukkig geenszins zo dat er alleen zinloze cadeaus onder de kerstboom belanden. Naast de verplichte Lego-sets en kinderboeken lag ook het spel "Virus" onder de kerstboom.
Er zijn toevalligheden die bijna onmogelijk zijn
Het is bijna griezelig: een paar maanden voor de uitbraak van het coronavirus kwam het spel Virus van het Zwitserse bedrijf Game Factory op de markt.
Toen ik de tekst op de achterkant van de verpakking las, huiverde ik een beetje. "De virussen zijn los: zie de pandemie onder ogen en vecht om als eerste een gezond lichaam te hebben. Ethisch of niet, alle middelen zijn voldoende om je doel te bereiken." Als ik niet beter wist, zou ik getuigen van de psychische gaven van de bedenkers van dit spel. Het gaat verder: "De laboranten in het ziekenhuis zijn weer niet nauwkeurig geweest, en plotseling beseffen ze dat de monstercontainers niet goed verzegeld waren. De virussen zijn los!"
Het doel van "Virus", dat wordt aanbevolen voor de leeftijd vanaf acht jaar, is om zich zo snel mogelijk van de virussen te ontdoen, of ervoor te zorgen dat de andere spelers door het virus worden besmet. De winnaar is de eerste persoon die vier gezonde organen in zijn lichaam heeft.
Het kostte wat overredingskracht voordat mijn kinderen warmliepen voor het spel. Geen wonder, ze hebben geen goede herinneringen aan de pandemie en de gevolgen ervan. Het was nog geen jaar geleden dat ze maskers moesten dragen naar school. Maar uiteindelijk won de nieuwsgierigheid het - het is tenslotte maar een spel.
Voordat we beginnen, bestudeer ik de instructies met mijn kinderen. De instructies zijn niet zonder moeilijkheden. Niet alleen zijn er in totaal 68 kaarten in de vier categorieën "Orgaan", "Virussen", "Geneesmiddelen" en "Operaties".
Er zijn bovendien talloze handelingen waarmee je organen kunt vaccineren, immuniseren, infecteren of zelfs vernietigen.
Het tij kan snel keren
Als we het gevoel hebben dat we de regels hebben begrepen, trekken we onze doktersjassen aan en beginnen we het virus te bestrijden. Het duurt even voor we het onder de knie hebben. Enerzijds willen we zo snel mogelijk vier gezonde organen in het lichaam hebben. Aan de andere kant moeten we ervoor zorgen dat de anderen niet te snel herstellen.
Dit lukt altijd als ik een medicijn op mijn orgaan zet (dan wordt het orgaan ingeënt) of later zelfs een tweede medicijnkaart toevoeg. Dan is het orgaan volledig geïmmuniseerd en kan het niet meer door een operatie worden vernietigd.
Omdat de lichaamskaarten open op tafel liggen, worden er altijd heilloze allianties gevormd tegen de persoon op de rand van volledig herstel. Er ontstaat een voortdurend heen en weer geschuif. Omdat ik zelf binnenkort weinig kans van slagen heb, probeer ik mijn kinderen tegen mijn vrouw op te zetten. Daarbij heb ik precies het tegenovergestelde effect: de kinderen vernietigen ook mijn laatste gezonde orgaan, waardoor ik weer van voren af aan moet beginnen.
Maar let op: ik moet weer van voren af aan beginnen.
Maar pas op: Het tij kan snel keren. Je kunt op de rand van de overwinning staan omdat je maar één gezond orgaan mist. Maar door een "wanprestatie" kan het gebeuren dat plotseling hele lichamen of afzonderlijke organen worden verwisseld.
Er is een lange tijd verstreken sinds het begin van het spel.
Na een lange tijd van besmetten, vaccineren of immuniseren is er eindelijk een winnaar; het is mijn vrouw. De alliantie heeft haar vruchten afgeworpen. Ik eindig op de laatste plaats zonder een enkel gezond orgaan.
Het spel was door en door leuk, ook al was de achtergrond met de echte pandemie beklemmend. Persoonlijk vond ik de tactische component wat te klein. De uitkomst van het spel wordt voornamelijk bepaald door de geluksfactor. Daarom zal de aantrekkingskracht van het spel na verloop van tijd waarschijnlijk slijten.
Ook al is de vergelijking met de pandemie misschien mank: tijdens de echte pandemie was het doel gelukkig bescherming tegen het virus en niet, zoals in "Virus", de medemens zo snel mogelijk ziek maken.
Titelfoto: Martin RupfTwee keer vader, derde kind in het gezin, paddestoelenplukker en visser, hardcore toeschouwer, half-Deense en wereldkampioen blunderaar.