

Hoe ik een e-book lezer werd met een Tolino Vision 6
Lange tijd kon ik niet echt warm lopen voor e-book readers. Na twee weken strandvakantie met de Vision 6 van Tolino koop ik geen nieuwe gedrukte boeken meer.
Er zijn veel boeken thuis. Heel veel boeken. Wij lezen veel in ons gezin. Mijn vrouw vindt dat elk boek dat ze leest een plaatsje op de boekenplank verdient. Allemaal. Ik daarentegen heb geen last van deze opslag-itis. Want boeken hebben ruimte nodig. Zelfs in een koffer. Daarom heb ik dit jaar voor de zomervakantie alleen een e-book reader in mijn koffer gestopt, naast twee slanke romans. De vakantie moest de vraag voor mij beantwoorden: Zal ik geen boeken meer oppakken omdat ik dankzij e-readers helemaal geen fysieke boeken meer koop?
Het apparaat bij uitstek voor mijn print-speenkuur was een Tolino Vision 6, een van de best verkochte e-readers in onze winkel.

Het kreeg een goed cijfer in een vergelijkende test van "Stiftung Warentest" recentelijk. Ik kreeg de Vision 6 als testapparaat van Orell Füssli. Daarom werd de digitale winkel van de boekhandelaar ook meteen na de ingebruikname geïnstalleerd, wat op de een of andere manier handig is voor mij als gebruiker en een belofte voor toekomstige verkopen bij mij voor Orell Füssli.
.
Maar vóór de software, een blik op de hardware. De Tolino heeft een e-ink display met een oppervlakte van ongeveer 11 bij 14 centimeter. Dat is ongeveer de breedte van een pagina van een gedrukt paperbackboek, maar ongeveer vier centimeter minder hoog. De rechterrand is breder, waar zich twee knoppen bevinden om door het e-book te bladeren. Aan de zijkant zit de USB-C poort voor het opladen. Als je de e-reader liever met je linkerhand vasthoudt, kun je hem gewoon draaien. Er verschijnt dan een pictogram op het scherm dat, als je erop tikt, ook de inhoud draait.
Op de achterkant zit slechts één knop om hem aan of uit te zetten. Met iets meer dan 200 gram weegt de Tolino evenveel als een paperback boek. Het materiaal van de achterkant van de Vision 6 vind ik erg prettig. Het is getextureerd en voelt rubberachtig aan. Hierdoor is het gemakkelijk vast te houden. Vingers worden niet zweterig, zelfs niet bij langdurig lezen.

Met de Vision 6 kan ik ook in het donker lezen. Dankzij de ingebouwde verlichting. Ik kan de intensiteit en kleurtemperatuur in het menu instellen. Ik heb er maar één keer kort mee gespeeld, maar liet het werk toen over aan het zeer goede automatische systeem. Of het nu op het strand was of 's avonds laat op het terras - ik kon in elke situatie probleemloos lezen. Trouwens, als je een fan bent van de donkere modus, zul je blij zijn: Tolino biedt de donkere verschijningsmodus ook aan met de Vision 6. Je leest dan lichte tekst op een donkere achtergrond.
Eerst de instellingen, dan het leesplezier
Ik heb tijdens de vakantie drie boeken over de Tolino gelezen. De eerste duurde bij mij het langst. Niet omdat het de dikste was. Nee, ik heb de instellingen een paar keer veranderd tot ik de lettergrootte, paginamarges en regeluitlijning had zoals ik ze wilde hebben. Ik was niet overtuigd door de als standaard ingestelde "uitgeversstandaard". Het lettertype was te groot en voor mij niet leesbaar genoeg. Maar dat is zeker een kwestie van smaak.

Waar ik in mijn vorige carrière als analoog lezer niet over had nagedacht, was ineens interessant geworden. Een boek ontwerpen is een ambacht waarbij je veel dingen fout kunt doen. Hoeveel woorden horen in een regel, hoeveel regels zijn een alinea? Gerechtvaardigd of plat type? Welk lettertype? Welke lettergrootte? Al die dingen die in een gekocht en gedrukt boek iemand vooraf voor mij had bepaald, moest ik nu zelf definiëren.
Ik heb geprobeerd zo dicht mogelijk bij een "echt" boek te komen, maar dat is nooit gelukt vanwege het formaat. Bij het e-book moet ik me er dus bij neerleggen dat er altijd hoeren en schoenlappers, regels tekst onderaan of bovenaan een pagina die er verloren uitzien.
Sluit je ogen en blijf scrollen, is mijn motto bij zo'n inzicht. Dit doe je door de fysieke knoppen in de marge in te drukken. Of ik tik kort op het scherm. Na een minimale vertraging van enkele tienden van een seconde verschijnt de volgende pagina op het e-ink scherm. Een paar keer werkt het niet meteen. Bij het tikken op het scherm gebeurt er, net als bij het gebruik van de knop, niets. Soms helpt het om een bladzijde terug te slaan en dan weer vooruit. Het probleem is zeldzaam en ik heb tot nu toe geen patroon opgemerkt.
Tijdens het lezen moest ik eraan wennen dat ik niet het gevoel heb dat ik vooruit ga in het boek. In het gedrukte boek laat de hoeveelheid papier in mijn linkerhand zien wat ik al gelezen heb, terwijl ik in mijn rechterhand de bladzijden vasthoud die nog voor me liggen. De e-reader voelt van de eerste tot de laatste bladzijde hetzelfde aan als ik hem vasthoud. De enige voortgang die ik kan zien is middenonder in het scherm. Daar staat mijn huidige pagina en het nummer van de laatste pagina van het boek.
Terwijl ik vroeger een fysieke bladwijzer nodig had bij het pauzeren, tik ik met de Vision 6 op de rechterbovenhoek van het scherm en genereer een digitale bladwijzer. In principe is dit niet nodig. Als ik de e-reader na een pauze weer aanzet, laat hij me de plaats in het boek zien waar ik toch al gestopt ben. Heel praktisch.
E-Ink verslaat OLED en Co. - althans bij het lezen
Vóór de e-book ervaring las ik teksten ofwel op bedrukt papier, op het beeldscherm of op de schermen van de iPhone en iPad. Voor mij staat lezen op een e-ink display dichter bij de ervaring op papier dan op mobiele apparaten. Wat voor mij comfortabel is en goed voelt bij het lezen van een roman. Ja, natuurlijk kon ik ook een boek lezen in een e-book app op de tablet. Maar ik houd van de vertraging die een e-ink scherm betekent: inhoud die niet voortdurend ververst wordt, het wat ruigere gevoel op de vinger vergeleken met de gorillaglazen van Apple en co, het ontbreken van schermgloed. Geen duwtje dat plotseling op het scherm verschijnt.
Voor mijn vakantietest maakte ik me nog zorgen of de resolutie van de Vision 6 wel voldoende was om schrijven voldoende scherp weer te geven. Ik hoefde me er geen zorgen over te maken. De HD-resolutie met 1264 x 1680 pixels is ruim voldoende. Alleen als ik heel dichtbij kom met de macrolens van mijn iPhone 13 Pro zijn licht onscherpe contouren te zien. Ondanks 300 ppi. Bij normaal lezen merk ik dit niet. Maar dat kan ook komen door mijn afnemend gezichtsvermogen door ouderdom.

E-Ink heeft vooral het grote voordeel dat het weinig stroom vraagt. Terwijl een tablet bij intensief gebruik bijna elke dag moet worden opgeladen, gaat de Tolino meer dan een week mee. De 1500 mAh zijn voldoende volgens een testrapport op allesbook.de voor ongeveer 17 uur leestijd met 50 procent verlichting.
Leesmateriaal komt uit vele bronnen
Zoals hierboven vermeld, is de snelste en gemakkelijkste manier om een digitaal boek op de Tolino te krijgen, via de voorgeïnstalleerde Orell Füssli-winkel. Met een klantenrekening daar is winkelen bijna net zo gemakkelijk als hier bij Digitec en Galaxus. (Sorry, het invoegen moest nu gebeuren) Andere winkels kunnen ook gebruikt worden, het is dan alleen wat ingewikkelder.
Tolino kan ook boeken van andere bronnen en in andere formaten weergeven, met name: EPUB en PDF. TXT formaten kunnen ook ingelezen worden. In mijn test probeerde ik bijvoorbeeld de PDF van een tijdschrift uit en kon ik zonder problemen de EPUB versie van de weekkrant "Die Zeit" op de Tolino lezen. Toch mis ik het krantenpagina-gevoel zo erg vergeleken met het lezen op de iPad dat het uitproberen bleef. Foto's worden bijvoorbeeld niet in kleur weergegeven, maar in zwart-wit.

Het wordt echt vervelend als je een e-book wilt lenen via het portaal van openbare bibliotheken in Zwitserland. Toegang tot de Onleihe - het gezamenlijke portaal van de bibliotheken - is op de Tolino alleen beschikbaar via de geïntegreerde browser. Deze ervaring had ik mezelf liever bespaard. Want internetten op een e-reader browser voelt als surfen met een 14k modem in de jaren negentig. De quad-core processor van de Tolino met 1,8 GHz helpt niet veel om de voorgeïnstalleerde DuckDuckGo het nakijken te geven. Ergens zijn er ook manieren om eerst boeken te lenen van een PC of Mac, het formaat te veranderen, de kwestie van kopieerbeveiliging op te helderen en ze dan over te zetten naar de e-reader. Maar ik laat het veld met goede tips graag over aan mijn collega, die een gids voor "PCtipp" heeft geschreven na zeker uitgebreider onderzoek naar de wederwaardigheden.
Conclusie
De Tolino Vision 6 heeft zijn plaats gevonden in mijn leesroutine. Ik lees ook nog steeds gedrukte werken. Simpelweg omdat ik ze al gekocht had voordat ik mijn e-reader uitprobeerde. Maar in de toekomst zal ik waarschijnlijk vaker boeken downloaden naar de e-reader, zelfs die uit de digitale bibliotheek. Ondanks de belabberde gebruikerservaring.
Deze ergernis wordt gecompenseerd door de voordelen. Meestal sluit ik de Tolino eens per week aan op de USB-C kabel om op te laden en kan ik verder lezen wanneer ik daar zin in heb. De e-reader voelt goed en comfortabel in de hand. Pagina's omslaan door op een knop te drukken of op het scherm te tikken wordt snel een gewoonte, en het echte omslaan van pagina's mis ik niet.
Alleen word ik soms bevangen door een vleugje schuldgevoel omdat er in plaats van kunstige boekomslagen op mijn nachtkastje nu gewoon weer een digitaal apparaat staat. Hoewel het wel schattig is als het slaapt.

P.S.: Ik heb de Kobo Libra 2 tegelijk met de Tolino Vision 6 getest. Hij is qua constructie grotendeels identiek aan de Tolino, maar biedt daarnaast Bluetooth. hier kun je beide vinden in de productvergelijking in de winkel. De Kobo heeft echter een andere winkel voorgeïnstalleerd om boeken te kopen, hij kan ook met Bluetooth worden verbonden, en hij is er ook in het wit in plaats van alleen in het zwart.
.
54 mensen vinden dit artikel leuk


Ik ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen.