Hold maar substantieel: de meubels van Daan De Wit
14/4/2022
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Pia Seidel
Het materiaal ervoor is er altijd geweest. Het is gewoon dat niemand er aandacht aan besteedde: Daan De Wit maakt massieve meubels van fineer dat van binnen helemaal hol is.
Sinds de uitvinding ervan is fineer eigenlijk gebruikt om meubels zo economisch mogelijk te maken en om minder waardevol hout visueel op te waarderen. Maar kan er niet meer van gemaakt worden? Interieurarchitect en ontwerper Daan De Wit heeft deze vraag onderzocht. Hij nam de verwerkingsmogelijkheden van fineer onder de loep en ontwikkelde een techniek die van de delicate decoratie een taaie massa maakt.
Van nul beginnen
"Je weet dat we in een materiële wereld leven - en ik ben een materieel meisje."
Toen Madonna deze regels zong in haar popliedje "Material Girl", was het nog een soort van cool om de consumptiewereld te prijzen. Tegenwoordig kunnen we ons deze naïviteit niet meer veroorloven, gezien de steeds schaarser wordende grondstoffen. Maar een ander, zoals de 27-jarige Belg, kan dat wel. Hij heeft van zijn onwetendheid een bron gemaakt.
Tijdens zijn studie stelde Daan het conventionele gebruik van fineer ter discussie en vond hij een manier om holle maar robuuste objecten te bouwen uit het ragfijne hout. Kort daarna lanceerde hij in 2019 zijn eigen label en presenteerde vorig jaar zijn eerste collectie op de Salone van Milaan, waar ik de kans kreeg hem te interviewen over zijn werk.
Klein tot groot
De tafels uit de Stratum serie rijzen laag voor laag op uit een fineerpaneel. Gemaakt van snelgroeiende bamboe. Als een kroniek. En met de hand: "Elk kleiner stuk komt uit een groter stuk, elke centimeter van de plank wordt gebruikt", legt Daan me uit. Met behulp van lasersnijden snijdt hij het 5 millimeter dunne fineer in stukken en zet ze dan weer in elkaar tot ze een kegelvormig object vormen - als een ijshoorntje, alleen niet zo puntig.
Met deze techniek gebruikt hij noch veel materiaal, noch creëert hij veel afval. Om de holle ruimte te laten zien, gebruikt Daan glas voor het tafelblad. Om toch het natuurlijke karakter te behouden, geeft hij vorm aan organische objecten. "Afhankelijk van het perspectief zien mijn meubels er altijd anders uit. Ze zijn niet per se bedoeld om te versmelten met interieurs."
«Ich will eine solide Skulptur, ja fast schon eine Kreatur im Weltraum schaffen, die für sich steht.»
In feite lijken Stratum-tabellen van een andere ster te zijn. Ze staan in een oud bakstenen gebouw ter gelegenheid van de meubelbeurs. Maar ze zouden net zo goed uit een Star Wars film kunnen komen. Toch missen zij, noch andere ontwerpen die hij volgens hetzelfde principe heeft gemaakt, functionaliteit. Weken later in onze videochat laat Daan me een chaise longue zien die in zijn atelier staat. Hij vertelt me ook dat veel ontwerpers liever de kant verbergen waar de laser snijdt. Maar voor hem maken de donkere plekken de meubels bijzonder.
Op dit moment maakt de ontwerper alle objecten zelf. "Ik bestel alleen zoveel platen als ik nodig heb voor een project en één extra plaat voor het geval er iets mis zou gaan." Voor dit kleine aantal stuks krijgt Daan geen kwantumkorting. Dat en het handwerk maken zijn ontwerpstukken niet helemaal goedkoop. Afhankelijk van het model liggen ze in het bereik van vier cijfers. Ik hem of hij niet wil groeien met zijn idee: "Ik weet dat ik het mezelf makkelijker kan maken als ik meer en bredere panelen bestel. Ik zou elke laag sneller aanbrengen. Maar dat komt niet overeen met mijn motief als ontwerper. Ik wil overproductie vermijden en maak liever meubels die lang meegaan."
Less is more
Voor Daan is een goed ontwerp wanneer hij zowel achter het idee, het materiaal als het proces kan staan. De ontwerper hoopt dat deze mentaliteit aanslaat bij de massa. Momenteel deelt hij zijn meubels alleen met een kleine groep designverzamelaars die zich zijn werk kunnen veroorloven. "Mijn werk is exclusief en duurder dan Ikea, maar lokaal en in kleine hoeveelheden produceren is beter voor het milieu."
Hoewel de denkwijze van de ontwerper aanslaat bij de massa, deelt hij zijn werk momenteel alleen met een kleine groep designverzamelaars die het zich kunnen veroorloven.
Hoewel de ontwerper het uitgeholde meubel heeft uitgevonden, zou hij blij zijn als anderen het verder ontwikkelen en inclusiever maken. Zolang hij bekend blijft als de bedenker van ideeën, is hij blij met de aandacht. En zeker over Madonna en ons allemaal zingen vanaf vandaag: "Ik ben een "Veneer Girl"."
Wat zijn dat voor mensen die voortdurend op zoek zijn naar betere ontwerpoplossingen? Wie ontwerpt een nieuwe stoel of tafel, ook al zijn er al duizenden? In deze serie laat ik je kennismaken met zulke mensen en hun leidmotieven. Volg me om het volgende bericht op je scherm te krijgen.
Pia Seidel
Senior Editor
Pia.Seidel@digitecgalaxus.ch"Er zijn maar twee manieren om je leven te leiden: de ene is te doen alsof niets een wonder is, de andere is te doen alsof alles een wonder is. Ik geloof in het laatste."
- Albert Einstein
