In de test: Philips' OLED 806 wordt een gamer-tv!

Luca Fontana

7/2/2022

Vertaling: machinaal vertaald

Het belangrijkste is dat gamers nu ook kunnen genieten van de OLED TV van Philips. Daarnaast zijn oude zwakheden geëlimineerd en is 4-zijdig Ambilight toegevoegd. Een test die me veel plezier gaf.

Soms is Philips voor mij een raadsel. Hun strategie voor tv-uitzendingen bijvoorbeeld. De meeste fabrikanten brengen hun nieuwe tv-innovaties in het voorjaar uit. Philips doet dat niet. Philips slaapt. Philips neemt zijn tijd - en krijgt daar later alle aandacht voor. Mysterie opgelost.

TV

Philips 65OLED806 Ambilight

65", OLED806, OLED, 4K, 2021

46

Eindelijk heeft de Philips OLED 806 zijn weg gevonden naar mijn testhanden. Was het het wachten waard? En hoe. De Nederlandse tv-fabrikant heeft niet alleen oude zwakheden weggewerkt, maar heeft eindelijk zijn zinnen gezet op een nieuwe doelgroep:

Gamers en gamers zijn de nieuwe doelgroep.

Gamers.

Een nieuwe gaming TV aan de horizon

Full disclosure: De 65-inch TV werd me, net als vorig jaar, ter beschikking gesteld door Philips. Destijds had ik de OLED 805, zijn voorganger, vooral bekritiseerd vanwege zijn ongeschiktheid als gaming TV. Er was geen HDMI 2.1, dus gamers hadden niets.

Om volledig gebruik te maken van next-gen consoles heb je veel bandbreedte nodig tussen de TV en de console. Dit is de enige manier om de grote hoeveelheden gegevens die gaming veroorzaakt snel genoeg over te brengen. Omdat de Philips TV met de verouderde HDMI 2.0 interface juist deze bandbreedte miste, was er een grote invoervertraging.

Gamers, luister: de tijden veranderen, Philips doet zijn huiswerk en de OLED 806 biedt twee HDMI ingangen met volledige 48 Gbit/s bandbreedte. Het enige wat ik in de beeldinstellingen heb uitgezet is de vervelende sensor die de beeldhelderheid aanpast aan de omgevingshelderheid in de woonkamer, omdat die zelfs in het nieuwste model niet betrouwbaar werkt.

Zijn de tv's goed?

Is de tv nu geschikt voor gamen? Absoluut. Met een aanbeveling. Ook zijn er de voor OLED-pixels kenmerkende snelle reactietijden, VRR en FreeSync Premium. Hiervoor is Philips - net als LG, Samsung en Panasonic - een samenwerking aangegaan met veel grote gamestudio's. Het resultaat: HGiG - HDR Gaming Interest Group. Volgens de fabrikant moet dit ervoor zorgen dat HDR wordt weergegeven zoals de spelontwikkelaars het bedoeld hebben. Vooral pc-gamers zouden hier een liedje of twee over kunnen zingen.

In feite heb ik met het meetapparaat van Leo Bodnar een gemiddelde invoervertraging gemeten van een zeer goede 15 milliseconden - de helft minder dan zijn voorganger - zonder al te ernstige verliezen op te merken in termen van beeldkwaliteit.

Tijdens het spelen van "Spider-Man: Miles Morales", bijvoorbeeld. Ik ben tevreden dat de kleuren helder zijn, zwart echt zwart is, de randen scherp lijken en het beeld niet te veel vervaagt als de camera snel draait. Let op het donkere silhouet van Miles tegen het licht, de gedetailleerde texturen van het besneeuwde New York of de duidelijk zichtbare details in de wolken, zelfs op de hoogste helderheidsniveaus. Zo ziet een goede spelwijze eruit.

De verbindingen zien er ook goed uit:

• 2x HDMI 2.1 poorten, één met eARC (4K120Hz)

• 2x HDMI 2.0b poorten met ARC (4K60Hz)

• Alle ingangen ondersteunen HLG, HDR10, HDR10+, Dolby Vision en Dolby Atmos

• 1x uitgang voor Toslink
• 3x USB 2.0 poorten
• 1x LAN-poort
• WLAN 802.11ac, 2×2 dual band

• Auto Lage Latency Modus voor Gamers (ALLM)

Hoe zit het met de foto?

Oldaagse zwakheden uitgeroeid: geen Black Crush meer

Er was vorig jaar één zwak punt in de OLED 805 van Philips: te veel black crush. Dan worden details in donkere delen van het beeld opgeslokt door het perfecte OLED-zwart. In de standaard beeldmodus liet de 805 het helemaal afweten. Toen ik overschakelde naar de AI-beeldmodus, waarbij de TV-processor frame voor frame zelf nadenkt op basis van de in het beeldsignaal verstrekte metadata, zagen de donkere gebieden er iets minder donker uit - maar nog steeds niet perfect.

Een voorbeeld uit "Jurassic World: Fallen Kingdom":

Philips heeft niet alleen de AI-stand in de 806 verbeterd, maar de standaardstand helemaal afgeschaft. Een goede zaak. Dat had je jezelf toch niet willen aandoen. Het maakt niet uit in welke kwaliteit je inhoud bekijkt: de AI berekent nu altijd op de achtergrond zonder dat je dat vooraf in de instellingen hoeft aan te geven.

Op het eerste gezicht heeft dit effect op de sterk verminderde Black Crush. Dezelfde scène als hierboven:

Zie de landingsbaan op de voorgrond. Of het detail op de onderste romp van het vliegtuig. Het is als dag en nacht. "Jurassic World: Fallen Kingdom" is hierin niet alleen een voorbeeld van de cull Black Crush, die vroeger voor mij te veel info slikte, maar de regel. Goed gedaan, Philips.

De regel is ook de nog steeds zeer goede kleurweergave. Dat blijkt uit de schermmetingen van Display Specifications: 99 procent van DCI P3 wordt gedekt, de kleurruimte die door Hollywood-kleuristen het meest wordt gebruikt voor HDR-inhoud. Daarmee komt de 806 van Philips op gelijke hoogte met de OLED G1 van LG (99 procent) en iets boven de A90J van Sony (97 procent) of de QN95A van Samsung (95 procent).

Dit blijkt ook in de praktijk. Of het nu gaat om Disney's nieuwste animatiefestijn "Encanto" of de Marvel blockbuster "Guardians of the Galaxy". Vooral dat laatste is een goede manier om de kleurweergave van de TV te testen. Van het adembenemende en alles gloeiende goud van de Soevereine wereld tot de fantastische kleurencaleidoscoop van de levende planeet Ego: het gezelschap van mensen, aliens, wasberen en bomen is minstens zo kleurrijk als de film. Laat zien:

Kijk naar de grassprieten in het schilderachtige rood van het planeetoppervlak in de afbeelding hierboven. Of de zon op de achtergrond, zwevend tussen de turkooisblauwe lucht en de oranje-gele schemering. Het blijft prachtig herkenbaar als bol. Dit spreekt ook voor goede helderheidsgradaties.

Een andere sterke processor onder de motorkap

Laten we overgaan tot de processor. Het brein van de TV. Zijn belangrijkste taak is het ontvangen, verwerken en weergeven van beeldsignalen. Verwerking betekent dat het slechte beeldkwaliteit herkent en opwaardeert. Philips noemt het de "P5 Perfect Picture Engine" met AI. Achter de marketing gobbledygook zit dat het geacht wordt ruis te verwijderen, kleuren te verbeteren, randen glad te strijken, bewegingen vloeiender te maken en ontbrekende pixelinformatie toe te voegen.

Pixelreactietijd

Ik begin met een origineel van Apple: "Voor de hele mensheid". Ik wil zien hoe lang het duurt voordat een enkele pixel van kleur verandert. Als dat niet snel genoeg gebeurt, lijkt het alsof het beeld strepen vertoont - "ghosting" genoemd. Ik vergelijk dit direct met de C82 van TCL, een mini LED TV. Als de camera over het oppervlak van de maan schuift, kijk dan naar de tekst die erop staat. Dat zie je op TCL's de strepen waar ik het over heb:

Ik ben niet verrast door het resultaat. OLED TV's hebben door de technologie uitstekende reactietijden en trekken daarom minder strepen. Daarom worden ze ook beschouwd als voortreffelijke gaming monitoren. LCD-tv's zijn in dit opzicht in het nadeel.

Motion processing en judder

Deze keer geef ik de processor het nakijken. Met name judder. Alle tv's hebben dit. Judder ontstaat wanneer het beeldsignaal en het TV-paneel niet dezelfde beeldsnelheid hebben. Bij bioscoopfilms bijvoorbeeld kunnen de Philips 806's tot 120 beelden per seconde weergeven. Maar films worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Processoren synchroniseren deze dispariteit met interframe berekeningen. Als de processor te agressief is, ziet het beeld er zo overdreven vloeiend uit als in een soap à la "Goede Tijden, Slechte Tijden". Maar als hij zich inhoudt, stottert het beeld. Vooral tijdens lange camerapans. De film lijkt nerveus - in het Engels: jittery. Vandaar het woord "judder".

Sam Mendes' "1917" zit vol met zulke gestage, langzaam vloeiende camerabewegingen en is dus perfect voor de juddertest. Bekijk de volgende video, waarin ik de Philips OLED 806 vergelijk met de JZC 2004 van Panasonic, de G1 van LG en de QN95A van Samsung om en om, voor de camerapan en verticale balken in de schuur:

Wat de processor van Philips doet met de bewegingsweergave is spectaculair: alles ziet er uiterst vloeiend uit. Ik zie nauwelijks judder. Voor puristen lijkt het echter misschien te vloeibaar - te goedkoop. Een film moet rukken. Mooi ouderwets - of prachtig ouderwets? Bij Panasonic en Samsung daarentegen stottert het beeld veel te veel. Bovendien is er zeer slechte ghosting in de verticale balken. Naar mijn mening vindt LG's G1 de "sweet spot": Judder is zichtbaar als je er op let, maar nooit opdringerig.

Dit wordt mooi gedemonstreerd in een andere scène uit "1917". Ook hier zorgt het camerawerk van Mendes voor een immense uitdaging voor de meeste verwerkers. Vooral waar er harde randen zijn tegen een onscherpe achtergrond, bijvoorbeeld rond de helmen van de twee soldaten. Daar moeten zowel processor als pixel ongelooflijk snel reageren. Ter vergelijking gebruik ik deze keer ook beelden van Sony's A90J:

Sony's processor buigt zijn spieren in deze scène. Het beeld vloeit, maar ziet er nooit onnatuurlijk uit. Voeg daarbij de perfect ingestelde kleurtemperatuur: hard, koud en naargeestig als het landschap - maar nooit onnatuurlijk. Persoonlijk vind ik de vooraf ingestelde warme kleurtemperaturen van LG's G1 beter, maar Sony komt waarschijnlijk dichter in de buurt van wat coloristen in Hollywood hebben gemengd op hun gekalibreerde schermen. Philips schiet een beetje tekort in vergelijking met de anderen.

Upscaling

Laatste test. Deze keer wil ik zien hoe goed de processor in de TV bronnen van lagere kwaliteit opwaardeert. Blu-rays of live televisie, bijvoorbeeld. Of "The Walking Dead". De serie is met opzet op 16mm film opgenomen om het gevoel van een gebroken, post-apocalyptische wereld te creëren met ouderwetse korrel samen met beeldruis.

Alles duidelijk: Philips P5 processor kan upscalen. Want dat is een SDR-kwaliteit HD bron daarboven, met ongeveer 2 miljoen pixels opgeblazen tot 8,3 miljoen pixels. Met andere woorden, 75 procent van het beeld wordt berekend.

Nu de vergelijking met LG:

Mijn zeer goede eerste indruk wordt bevestigd: ik zie alleen met een vergrootglas verschillen in scherpte, ruis en randafvlakking. Alleen de aanzienlijk warmere kleurtemperatuur van LG valt meteen op. Dit heeft echter niets te maken met de processorprestaties op zich, maar met de in de fabriek ingestelde kalibraties.
.
Dat upscalen ook anders kan, laat Samsung overigens zien. Laten we het zo zeggen: de makers van "The Walking Dead" zouden blij zijn geweest met het beeld. Het is zo luidruchtig als een sneeuwstorm.

Er is nog een ander probleem. De scène speelt zich 's nachts af in het bos. De achtergrond zou eigenlijk veel donkerder moeten zijn. De processor van Samsung beseft blijkbaar niet dat hij hier de diepte niet hoeft te verlichten. In plaats daarvan onthult het gewoon de nauwelijks aanwezige beeldinformatie en interpreteert die als ruis.

Je ziet het na al deze tests: een goede tv-processor is de be-all en end-all van een goede tv.

In conclusie: Hoe zit het met Google TV, Ambilight en het geluid?

Philips OLED 806 kreeg een paar weken geleden een nieuw besturingssysteem als upgrade: Google TV. Gelukkig maar. Ik was nooit een fan van zijn trage en belabberd geprogrammeerde voorganger. Zelfs op high-end TV's met krachtige processors was de bediening onhandig. Bovendien waren er traag ladende apps, bugs en constante crashes. Een verschrikking.

Google TV - Update: 9.2.2022

Leuk, het lijkt erop dat Android TV langzaam maar zeker uitsterft. De nieuwe Google TV interface is veel netter, toont cross-app suggesties en kan zonder merkbare vertraging worden bediend. De apps laden snel, ik ervaar vrijwel nooit crashes en Google Chromecast hoort er natuurlijk bij. Met andere woorden, je kunt bijna alle inhoud, media en apps van je smartphone naar de TV streamen. Bijvoorbeeld je laatste vakantiefoto's.

Update: 9.2.2022:

Dank aan de commentarenrubriek voor de correctie: de TV draait inderdaad niet op Google TV, maar Android TV heeft wel een nieuwe launcher gekregen die de UI van Google TV bijna 1:1 nabootst, minus een paar functies. Hier is het officiële antwoord van Philips op de vraag: Is Google TV ingebouwd in de Philips TV OLED806?

"Philips' TV's met Android (versie 8 en hoger) hebben de afgelopen maanden Google's Watson TV launcher geduwd gekregen. Deze interface heeft in principe dezelfde mogelijkheden als Google TV. We streven er altijd naar onze klanten de best mogelijke ervaring te bieden in combinatie met onze unieke hoofdfuncties zoals Ambilight, verbinding met Hue en PlayFi. In dit verband werken we al aan een overgang naar Google TV die de consument de best mogelijke voordelen biedt. Dit betekent dat we Google TV op zijn vroegst vanaf onze producten van 2023 zullen introduceren.

De snelheid van de navigatie in het menu heeft te maken met de rekenkracht van het betreffende apparaat en niets met Google TV of Android TV.

Met Google TV zijn er extra opties zoals Kids Profile, 2-display modes of gecontroleerd gedrag na een opstart, hoewel de Google TV functies slechts in enkele landen zijn ontgrendeld. Hier is meer info van Google hierover: https://support.google.com/googletv/?hl=de#topic=10070724

In principe blijft er altijd een Android besturingssysteem op de TV, maar de interface wordt moderner en gebruiksvriendelijker gepresenteerd, wat met Google's Watson launcher is gedaan op voor Android TV toestellen zonder volledige Google TV implementatie. Google TV zelf personaliseert het kijkgedrag van gebruikers intensiever. In ruil daarvoor heeft Google TV echter meer invloed op hoe de startpagina wordt weergegeven en meer invloed op de algehele tv-software."

4-zijdig Ambilight

Er is ook een update gegeven aan Ambilight. Dit is een exclusieve functie van Philips waarbij LED's in de achterkant van het paneel de muur achter de TV kleuren in overeenstemming met het getoonde beeld. De Philips OLED 806 heeft deze leds niet meer alleen aan de zijkanten en bovenkant, maar ook aan de onderkant: 4-zijdig Ambilight.

Zo ziet het er bijvoorbeeld uit op de kleurrijke animatiefilm "Encanto":

Voor wie het geflikker achter de TV niet prettig vindt, kan het helemaal uitschakelen. Er zouden er niet veel moeten zijn. Ambilight is immers het grote unique selling point van een Philips OLED, die zelfs kan worden geïntegreerd in een bestaand Philips Hue-systeem . En het is ook geweldig weg van films en series. Als ik bijvoorbeeld gasten thuis heb en wat muziek op de achtergrond laat spelen op de TV in de muziekstand, dan pulseren de LED's mee met het huidige nummer. Dat is beter dan een zwart, vierkant gat?

Geluid - goed genoeg

Wat betreft het geluid: dat is helemaal niet slecht. Niet noodzakelijkerwijs vanwege de twee 10-watt luidsprekers. Maar door de extra 30-watt subwoofer die in het paneel is geïntegreerd. Het heeft een aangename uitwerking. Het vult de ruimte goed. Hierdoor klinkt het geluid veel minder blikkerig of hol dan ik aanvankelijk had gevreesd. Bovendien ondersteunt de TV bioscoopgeluidsformaten als Dolby Atmos en DTS-HD. De TV vervangt echter nooit een echt home cinema systeem - dat doet geen enkele TV, behalve misschien Sony's OLED's met Acoustic Surface technologie.

Conclusie: de beste Philips TV ooit

Philips' OLED-tv's zijn goed en behoren qua beeld tot de beste tv's op de concurrerende tv-markt. Dat alleen is geen nieuws. Maar wat nieuw is, zijn de volgende twee punten:

1. Philips heeft oude zwakheden uitgeroeid, namelijk Black Crush

2. De OLED TV's van Philips zijn nu ook zeer goede gaming TV's

Dit komt misschien pretentieus over, maar het is alsof de Nederlanders mijn recensie van vorig jaar lezen en zeggen: "Dit jaar maken we een tv die zelfs de Luca volledig tevreden stelt." De AI-stand rockt. Het beeld is kraakhelder, scherp en de kleuren zijn helder maar nooit onnatuurlijk. Plus een krachtige processor die zelfs uit een beroerde beeldkwaliteit een goed beeld tovert. Een droom.

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot." meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren