Mag ik er net zo oud uitzien als ik ben, alsjeblieft!
25/4/2025
Vertaling: machinaal vertaald
De grootste fitnessbeurs ter wereld, Fibo, gaat niet meer alleen over atletische prestaties. De focus ligt op het optimaliseren van het lichaam in al zijn facetten - van biohacks tot een lang leven. De teneur: oud worden is oké. Er oud uitzien is dat niet.
Ik weet zeker dat ik het goed bedoelde, MAAR... Nog geen 200 meter van de ingang van 's werelds grootste fitnessbeurs, Fibo in Keulen, kwam er een jonge vrouw naar me toe. «Oh, ik heb hier alleen een klein monster handcrème, maar wacht even, ik haal iets voor je rimpels.» - «Niet nodig», antwoordde ik. «Dat is al goed.» - «Maar rond de ogen...?», drong ze aan. Ik trok een wenkbrauw op als antwoord. In het besef dat de uitgesproken gezichtsuitdrukkingen me er nog rimpeliger uit lieten zien.
De rimpels en vouwen zijn er niet voor niets. Ze zijn het bewijs van de grappige momenten, de inspanning en ook de frustratie en boosheid die ik de afgelopen decennia heb ervaren. Het zijn net souvenirs. Ik wil ze bewaren.
Zulke scènes speelden zich nog twee keer af tijdens het beursbezoek. En ook anders - antiveroudering leek bovenaan de agenda te staan van de zelfoptimalisatietrend op de beurs.
Naast krachttraining zijn er eiwitshakes, collageenkoffie en elektrostimulatie. Dankzij supplementen en intervalvasten moet de stofwisseling draaien als een krachtige machine. IJsbaden, zuurstofmaskers, poeders en pillen worden in de sale aangeboden voor een lang leven. Oud worden is een verklaard doel. Er oud uitzien daarentegen niet.
Spelen met angst en schaamte
Daarom zijn er verstevigende crèmes. En maskers met rood licht om de collageenproductie te stimuleren. En zelfs een getest om mijn biologische leeftijd te bepalen (ik heb dit gedaan en zal er binnenkort over schrijven).
Mijn chronologische leeftijd wordt bepaald door mijn leeftijd.
Mijn chronologische leeftijd is geen verdienste en ook geen schande. Het is het logische gevolg van het feit dat ik op een bepaald moment geboren ben. Ik ben grotendeels tevreden met hoe ik eruit zie. Ik zie mezelf niet zo vaak - alleen als ik voor de spiegel sta. En wat ik zie is iets waarvan ik nog steeds kan verwachten dat mijn omgeving het accepteert. Want het wordt er niet beter op. Waarom word ik dan zo direct aangesproken - niet op een stand, maar in de gang op weg naar een afspraak?
«We verkopen het idee dat we allemaal tegen veroudering zijn omdat we er bang voor moeten zijn - en beter nog, er tegen moeten vechten», zegt socioloog en professor aan de Universiteit van British Columbia in Vancouver, Laura Hurd, over het magazine in National Geographic.
Volgens Hurd heeft deze angst echte gevolgen voor oudere mensen, van terloops leeftijdsisme tot institutionele en sociale praktijken die vooral vrouwen marginaliseren en in gevaar brengen. Jongere mensen worden er ook door getroffen. Trefwoord: Sephora Kids.
Is onzichtbaar gelijk aan ongewenst?
De Duitse Vogue besteedt in het meinummer ook aandacht aan het thema.
«Hoe zal het voelen als we praten met mensen die we niet kennen, wier uiterlijk geen indicatie geeft van hun levenservaring, die 30 of zelfs 50 jaar oud kunnen zijn? Wat betekent dat voor intermenselijke relaties?», vraagt ze puntig.
Krijg niet het verkeerde idee. Iedereen kan crèmes en producten gebruiken om er jonger, ouder, mooier, interessanter of wat dan ook uit te zien. Dat zijn mijn zaken niet. Ik gebruik ook graag crèmes die mijn huid er zachter en gezonder uit laten zien - niets mis mee.
Bron: Shutterstock
Wat mij daarentegen ergert is dat ik ongevraagd op een beurs word aangesproken en dat er wordt aangenomen dat er iets mis is met mijn huid en dus met mij.
Ter jong uitzien lijkt niet langer het ideaal, maar de norm. En als je er niet aan voldoet, doe er dan alsjeblieft iets aan. Dit gaat zo ver dat Vogue schrijft over een dreigende, maar dan afwezige «beauty burnout». De druk om er jeugdig onberispelijk uit te zien is groter dan de financiële en emotionele kosten van de cultus van de jeugd, vat ze samen.
Leeftijdsstereotypen schaden iedereen
Waarom stoort mij dat? Een fitnessbeurs gaat over fitness, krachttraining en beweging. Dit is belangrijk in elke levensfase - maar vooral op oudere leeftijd. Daarom moet iedereen zich welkom voelen op een fitnessbeurs - of ze nu 20, 60 of 95 jaar oud zijn. Als leeftijd moet worden verborgen en alleen de best agers die er op hun 65e nog 35 uitzien worden gevierd, dan is er iets mis.
Dit is niet alleen mijn mening. Dr. Becca Levy, professor aan de Yale School of Public Health, heeft in haar onderzoek aangetoond dat 50-plussers die een positieve zelfperceptie hebben van hun ouder worden 7,5 jaar langer leven dan mensen die negatieve stereotypen hebben geïnternaliseerd.
Dr.
Daarnaast hadden degenen die positieve feedback te horen kregen een beter geheugen en een beter evenwicht. Daarentegen hadden mensen die negatieve leeftijdsstereotypen hoorden meer angst, depressie, een hogere bloeddruk en slechtere prestaties op cognitieve tests. Als je dieper in het thema wilt duiken, vind je haar boek misschien interessant:
Dus, wat te doen? Dat kan iedereen voor zichzelf beslissen. Voor mij betekent het actief, nieuwsgierig en open blijven en laten zien dat veel clichés over ouder worden en er ouder uitzien niet het laatste woord in wijsheid zijn.
Ik zal met plezier, zelfvertrouwen en mijn ouder wordende gezicht en lichaam naar fitnessbeurzen en sportevenementen blijven gaan. Omdat ik het heerlijk vind om nieuwe sporten uit te proberen, zoals pomp-oliën, of rennen over heuvel en dal zonder al te veel na te denken over mijn uiterlijk.
Voor jou kan het iets anders zijn. Lezen, schilderen, films, jouw keuze. Maar voor mij is sport de manier om me levend, zelfbepaald en comfortabel te voelen. Als jij je ook zo voelt en omdat vrouwen traditioneel minder vertegenwoordigd zijn in avontuurlijke sporten, is hier een boekentip ter inspiratie:
Omslagfoto: Shutterstock
Siri Schubert
Senior Editor
Siri.Schubert@digitecgalaxus.chOnderzoeksduiker, outdoorgids en SUP-instructeur - ik ben graag in, op en rond het water. Meren, rivieren en de oceaan zijn mijn speeltuinen. Voor een ander perspectief bekijk ik de wereld van bovenaf tijdens het trailrunnen of het vliegen met drones.
3 opmerkingen
later