"Tales of Kenzera: Zau" stelt me teleur als Metroidvania, maar biedt een spannend verhaal

Mooie junglelandschappen worden afgewisseld met droge woestijngedeelten. Daartussenin krijg ik het spannende verhaal van een rouwende te horen, verweven met Bantu mythen. "Tales of Kenzera: Zau" neemt het serieuze thema van de dood van een dierbare en verpakt het in een spel. Het contrast tussen het motief en het medium van het computerspel, dat vooral bedoeld is om te vermaken, werkt. Het wordt visueel versterkt door het heldere kleurenpalet.

De Metroidvania gameplay is minder geslaagd. De wereld van Kenzera is een koker en nodigt niet uit tot verkennen. De weinige eindbazen zijn eenvoudig, maar de gevechten in gevechtsarena's zijn vaak chaotisch. De landschappen zijn gevarieerd, wat meer is dan ik kan zeggen van de verscheidenheid aan vijanden.

Ontroerend verhaal

Ik speel de titulaire Zau. Hij heeft net zijn vader verloren en rouwt. Daarom maakt hij contact met Kalunga, de god van de dood. Zau wil zijn vader terug. Als sjamaan is het een van Zau's taken om geesten naar het hiernamaals te begeleiden. De dood is hier een overgangsritueel. Iets wat heel gewoon is in Bantu etnische groepen. De setting van "Tales of Kenzera: Zau" is daarom ongewoon en spannend.

Het verhaal is geïnspireerd op de persoonlijke lotgevallen van spelregisseur Abubakar Salim. Hij sprak ook de stem in van hoofdpersoon Bayek in "Assassin's Creed Origins". Net als Zau verloor hij zijn vader. Het spel is voor hem ook een manier om met zijn verlies in het reine te komen. De dialogen, vooral die tussen Zau en Kalunga, zijn goed geschreven. Tijdens hun gezamenlijke reis moet Zau geesten begeleiden naar het hiernamaals. De redenen waarom de geesten zijn hulp nodig hebben, laten hem de spiegel zien. Net als de geesten kan hij hem niet loslaten.

Het thema omgaan met verlies is prachtig verwerkt en het verhaal van "Tales of Kenzera: Zau" raakt me.

Metroidvania standaard

De gameplay van het acht uur durende spel is minder overtuigend. De grote, verbonden wereld is er wel, maar nodigt niet uit om hem te verkennen. Bovendien valt er weinig te ontdekken. De kaart vult zich zodra je een nieuw gebied betreedt. Ik herken de paar vertakkingen meteen. Ik weet waar ik heen moet en waar ik heen kan. Er valt ook heel weinig te verzamelen. Backtracking is nauwelijks nodig. Dat is goed voor iedereen die nieuw is in het genre, maar ik mis het.

De gebieden voelen als een koker waar ik doorheen moet om op mijn bestemming te komen. Uiteindelijk is dit bij alle Metroidvania's het geval, maar bij "Tales of Kenzera: Zau" ben ik me hier altijd van bewust. Ik speel exploratievaardigheden zoals zweefvliegen vrij door verder te komen in het verhaal. De platformpassages zijn niets bijzonders en zijn ook nogal aan de makkelijke kant.

Het gevechtssysteem is eenvoudig.

Het gevechtssysteem is eenvoudig, maar heeft goede benaderingen. Zau's sjamanenmasker geeft hem de krachten van de maan en de zon. Met het maanmasker voert hij langeafstandsaanvallen uit, terwijl het zonnemasker hem in een mêleevechter verandert. Bepaalde vijanden hebben kleurgecodeerde schilden, die ik sneller kan vernietigen met het bijbehorende masker. Ik kan met één druk op de knop heen en weer schakelen. Ik speel vaardigheden vrij voor beide maskers via een skill tree. Het gevechtssysteem is leuk, maar niets wereldschokkends.

Als je hoopt op veel eindbazen zoals in "Hollow Knight", dan zit je goed fout met "Tales of Kenzera: Zau". Je kunt ze op één hand tellen. De variatie in normale vijanden is niet veel groter. Ze tonen allemaal royaal hun aanvallen en zijn daarom geen grote uitdaging. Het wordt meestal pas uitdagend in de gevechtsarena's, waar ik het tegen hordes tegenstanders moet opnemen. Hier heerst chaos en door alle effecten verlies ik soms het overzicht.

Mooie landschappen

Grafisch is "Tales of Kenzera: Zau" een knaller. De wereld in 2.5D grafische stijl biedt veel afwisseling. In het begin beklim ik een hoge berg, later ga ik naar de ondergrondse wereld, de droge woestijn of de groene jungle.

Ik heb het spel gespeeld op een Steam-deck. Het vraagt veel van de prestaties op dit deck. Ik moest de details op minimaal zetten bij een resolutie van 1280 x 800 om meer dan 40 frames per seconde te behouden, zelfs in verhitte situaties. Het Steam Deck wordt nog steeds heet en de ventilatoren brullen luid.

"Tales of Kenzera: Zau" is sinds 23 april verkrijgbaar voor Nintendo Switch, PlayStation 5, pc en Xbox Series X/S. Ik heb het spel van EA gekregen om te testen op pc.