![](/im/Files/7/4/9/4/6/4/5/5/alberto-casetta-REKXJ7JhwiI-unsplash21.png?impolicy=teaser&resizeWidth=700&resizeHeight=350)
Waarom een kind krijgen geen garantie is voor geluk
Een nieuw onderzoek heeft aangetoond dat het krijgen van kinderen je gelukkig maakt - maar alleen voor even. Dus wat gebeurt er nadat het gevoel is weggeëbd? Mijn gedachten over ouderschapsgeluk.
Als ze zich voorstelde hoe haar ideale toekomst eruit zou zien, stelde de 14-jarige ik zich voor dat ze twee kinderen zou krijgen met de liefde van haar leven. Het is een heel klassiek, heel traditioneel beeld. Nu, net geen 40, heb ik precies dat bereikt. Wat een geluk heb ik! Want volgens een recent onderzoek uitgevoerd in Duitsland, maakt het krijgen van kinderen je echt gelukkig - maar alleen voor een korte tijd. Een jaar, om precies te zijn.
Dat ontdekten twee hoogleraren psychologie aan de Gezondheids- en Medische Universiteit in Potsdam door gegevens van 5.500 ouders te vergelijken die vijf jaar voor het krijgen van kinderen en vijf jaar erna werden genomen. De gegevens laten zien dat het welzijn van ouders piekt in het jaar na de geboorte. Daarna neemt de tevredenheid echter snel af. Vijf jaar later keert het geluk van de ouders terug naar het niveau van vijf jaar voor de geboorte. Ze vertonen zelfs een grotere neiging tot boosheid dan voorheen. Maakt het krijgen van kinderen mensen dan toch niet gelukkig?
Dag babybubbel
Laten we een realiteitscheck doen. Hoe was/is het voor mij? Ik herinner me dat ik in die magische babybubbel leefde: momenten van absolute gelukzaligheid, een gevoel van lichtheid en de pure vreugde om te leven. Dat was kort na de geboorte. Ik weet niet meer precies wanneer de babybubbel barstte of geleidelijk wegdreef.
Als moeder van twee kinderen kan ik de resultaten van het onderzoek echter bevestigen - een jaar extase klinkt ongeveer goed. Het is duidelijk wat er daarna met veel mensen gebeurt. Verwachtingen van een harmonieus gezinsleven botsen met de realiteit; een realiteit die vaak vermoeiend, luidruchtig en onrustig is. Alles wat kinderen aanraken wordt vies of gaat kapot, ze doen over het algemeen nooit wat je wilt en alledaagse activiteiten, hoe triviaal ook, veranderen in slopende, reusachtige inspanningen. Te midden van dat alles organiseer je de kinderopvang, coördineer je de roosters van het gezin en bedwing je elke dag een enorme berg wasgoed.
Het krijgen van kinderen maakt je gelukkig, zeg je? Dan moet je lachen!
Het punt is dat kinderen niet verplicht zijn om je gelukkig te maken. Ze worden verondersteld nieuwe dingen te ontdekken, hun eigen ervaringen op te doen en al doende gelukkige individuen te worden. Het is niet hun taak om jou gelukkig te maken. Dat moet je zelf doen. Andere mensen verantwoordelijk maken voor ons geluk heeft nog nooit gewerkt. Romantische relaties maken ons daar al snel wijs uit. Dus waarom zou het anders zijn met kinderen?
Wij moeten hen gelukkig maken, niet andersom
Begrijp me niet verkeerd. Je bent natuurlijk enorm blij als je kleintje zijn eerste stapjes zet. Als ze stralen als ze je knuffelen en kussen. Of gilt van het lachen als ze in bad plonsen. Kinderen bezorgen je ontelbare momenten van pure vreugde. Maar dat is precies het punt; uiteindelijk is geluk de som van deze talloze kleine momenten.
Het is onze taak als ouders om deze geluksmomenten te creëren, zowel voor het gezin als voor onszelf. En bovenal is het onze taak om kinderen te leren hoe ze van zulke momenten kunnen genieten en ze kunnen waarderen.
Interessant genoeg concludeerde een minder recent onderzoek (link in het Duits) van de Universiteit van Heidelberg in 2019 dat kinderen inderdaad gelukkig maken - maar pas als ze verhuisd zijn. Volgens de onderzoekers "worden de positieve aspecten van ouderschap overheersender naarmate je ouder wordt." En als ze klein zijn? Het is heel goed mogelijk dat we tussen de bergen wasgoed, de schreeuwende kinderen en het plannen door, de belangrijke momenten vaak niet opmerken voor wat ze zijn. Uitdaging aanvaard!
Wat zou ik vandaag tegen mijn 14-jarige zelf zeggen? Ja, ik ben gelukkig. De meeste tijd, tenminste. Zowel door als ondanks mijn kinderen. Maar, zoals ik al aangaf, zij zijn niet alleen verantwoordelijk voor dat gevoel.
Header afbeelding: UnsplashMoeder van Anna en Elsa, aperitief expert, groepsfitness fanaat, aspirant danseres en roddel liefhebber. Vaak een multitasker en iemand die alles wil, soms een chocolade kok en koningin van de bank.