Apple Vision Pro getest: magisch, maar eenzaam

"Er zijn geen koptelefoons voor video," zei Steve Jobs ooit. 19 jaar later bouwt Apple er een paar: De Vision Pro is er - een bril voor virtuele (VR) en augmented reality (AR), die Cupertino's marketing een "ruimtelijke computer" noemt. Hij is in eerste instantie alleen verkrijgbaar in de Verenigde Staten. Het zal waarschijnlijk nog maanden duren voordat hij naar Europa komt.

Na de aankondiging was ik sceptisch of de Vision Pro enige toegevoegde waarde zou bieden. Nu heb ik het een paar uur kunnen uitproberen en sta ik voor een paradox. Veel van mijn angsten zijn bewaarheid. Met een prijs van minstens 3500 US dollar is de Vision Pro een irrationeel product. Maar ik wil het ding nog steeds hebben.

Een betoverende eerste indruk

Ik sta in de serre van Digitec Galaxus klant René Vogel. De Apple-fan heeft de Vision Pro in New York opgehaald en laat me hem een paar uur uitproberen. Zelf is hij helemaal in zijn nopjes, zoals hij me in het interview vertelt.

Ik ben ook verbaasd als ik de Vision Pro voor het eerst opzet. In de standaardmodus krijg ik het idee dat ik door een doorzichtige bril kijk. Camera's filmen mijn omgeving en sturen die live door naar de displays voor mijn ogen. Dit wordt de pass-through modus genoemd. Digitale menu's, vensters en driedimensionale objecten zweven in de fysieke ruimte. Ze staan stil alsof ze echt zijn. Ik neem geen vertraging waar tussen de werkelijkheid en wat ik zie.

De bediening lijkt in eerste instantie magisch: ik heb geen controller nodig. Mijn blik is de cursor, mijn hand is de muisknop. Om iets te selecteren, moet ik ernaar kijken en mijn duim en wijsvinger bij elkaar brengen. Het maakt niet uit waar ik dit doe, zolang het maar binnen het gezichtsveld van de headset is. Ik kan dingen vasthouden en verplaatsen in de kamer. Ik kan in- en uitzoomen met twee handen. Het concept is net zo intuïtief als multi-touch op een smartphone.

Na de eerste vijf minuten moet ik mijn kaak van de vloer rapen. Beleef ik nu een product dat net zo revolutionair is als de eerste iPhone?

Technische Herculesprestatie

Een aantal parallellen valt niet te ontkennen. Net als met de iPhone heeft Apple met de Vision Pro geen nieuwe productcategorie uitgevonden. In de kern is het een VR-headset met AR-simulatie - hoe vaak Tim Cook het ook een "ruimtelijke computer" noemt. Het basisidee is hetzelfde als dat van de Meta Quest Pro, die ik ruim een jaar geleden heb getest.

Zoals bij de meeste producten van Apple zit de revolutie in de realisatie. De Vision Pro is de eerste VR-bril die ik niet na een half uur wil afzetten. Net zoals de iPhone de eerste smartphone was die ik echt wilde gebruiken.

Vijf dingen maken de Vision Pro beter dan alles wat daarvoor is gekomen:

1. Beeld- en geluidskwaliteit:Het grootste voordeel van de Vision Pro is de resolutie van de beeldschermen en de beeldkwaliteit van de camera's. Ik heb al verschillende headsets gehad. Ik heb al verschillende headsets op mijn hoofd gehad. De bril van Apple is van een heel andere klasse. Voor het eerst ziet virtuele content er echt scherp uit. Voor het eerst kan ik gemakkelijk mijn mobiel lezen in de passthrough modus. De ingebouwde luidsprekers zijn ook luider en beter dan die van de concurrentie - en de precisie van de ruimtelijke audio is indrukwekkend.
2. Bediening: Ik kan de Vision Pro alleen met mijn handen bedienen. Geen controllers die ik moet opladen of niet kan vinden omdat ik ze ben vergeten in de keuken naast het koffiezetapparaat. Het klinkt triviaal, maar het is een openbaring. Vooral als ik de bril in passthrough modus gebruik en mijn handen ook voor andere dingen nodig heb.

1. Integratie in het ecosysteem: De headset past naadloos in de gesloten tuin van Apple. Ik heb meteen al mijn contacten, berichten en bladwijzers. Mijn MacBook maakt verbinding zonder extra hulpmiddelen. Het touchpad en toetsenbord werken niet alleen op de MacOS-interface, maar ook in de programma's op de bril. Ik kan moeiteloos teksten, foto's en bestanden kopiëren tussen de verschillende systemen alsof ze één en hetzelfde zijn. De hele ervaring voelt als één en hetzelfde.
2. Comfort: Van andere headsets krijg ik hoofdpijn of word ik misselijk na uiterlijk een uur. Bij de Vision Pro gebeurt geen van beide, zelfs niet na drie uur achter elkaar. Ondanks het gewicht van meer dan 600 gram vind ik ze verrassend comfortabel. De Solo Knit band vereist relatief veel druk op het gezicht om te voorkomen dat de bril afzakt. Voor lange sessies raden we daarom de Dual Loop strap aan, die een deel van het gewicht naar de bovenkant van het hoofd verplaatst - maar het kapsel rommeliger maakt.

1. Details: Naast de belangrijkste kenmerken maakt Apple veel kleine dingen beter. Verschillende kussentjes zorgen voor een optimale pasvorm bij elke gezichtsvorm. Ze kunnen magnetisch worden bevestigd en gemakkelijk worden vervangen. Er zijn op maat gemaakte correctie-inzetstukken voor brildragers zoals ik. De Vision Pro meet automatisch de interpupilaire afstand en past de lenzen daarop aan. De M2 en R1 chips zijn krachtig maar efficiënt. Ik hoor nooit een ventilator. Naast de functionele details is er het stijlvolle ontwerp en het uitstekende gevoel en afwerking.

Deze herculische technische prestatie is duur. Heel erg duur. De Vision Pro kost in de VS 3499 US dollar in de basisversie met 256 gigabyte geheugen. Als je 1 terabyte wilt, stijgt de prijs naar 3899 dollar. Als je bijziend bent zoals ik, moet je 149 dollar betalen voor de corrigerende inzetstukken. Wil je een hoesje of een vervangende batterij? 199 dollar per stuk. Plus BTW - en in Europa waarschijnlijk Apple's gebruikelijke toeslag van rond de tien procent.

Een Vision Pro met 512 dollar?

Een Vision Pro met 512 GB geheugen en enkele accessoires kost in Zwitserland waarschijnlijk meer dan 4.500 frank. Particuliere import uit de VS gaat momenteel voor minstens 5500 frank van de hand

Breekbare magie met doodlopende wegen

Voor deze prijs krijg je de beste VR-bril die er is. Maar dat maakt hem nog lang geen perfect product. De magie van de Vision Pro is fragiel en er zijn dingen die hem soms ontgoochelen. Apple zou sommige daarvan kunnen verbeteren in toekomstige generaties. Andere zijn dode uiteinden van het concept.

Dingen die voor verbetering vatbaar zijn:

• Beeldkwaliteit: De resolutie van de virtuele schermen is goed, maar echte schermen zijn nog steeds beter. Bovendien geeft Vision Pro alleen een scherp beeld weer waar ik kijk. Dit heet "foveated rendering" en bespaart grafische prestaties. Het scherpe gebied is echter te klein voor bepaalde toepassingen omdat het zich niet meteen aanpast als ik van kijkrichting verander. Heldere highlights leiden soms ook tot vervelende reflecties in de lenzen.

• Opzichtsveld: Apple geeft het niet aan, maar het gezichtsveld van de Vision Pro voelt smaller aan dan dat van de Meta Quest 3. Ik schat het op ongeveer 100 graden. Het is niet storend slecht, maar ook niet uitstekend. Een beetje alsof je naar de wereld kijkt door een duikbril.
• Precisie van oog- en handtracking: De ambities van Apple gaan de mogelijkheden van de technologie gewoon te boven. De interface van het VisionOS besturingssysteem vereist een nauwkeurigheid waaraan de tracking slechts kan voldoen in zo'n 95 procent van de gevallen. In de resterende 5 procent raak ik een element niet, ook al kijk ik ernaar. Of de camera herkent mijn vingertikken niet. Beide halen me uit de flow.

• Batterijduur: De batterijduur zou beter kunnen. Ik vind het nog geen groot probleem. Na drie uur had de batterij in mijn getest nog 20 procent over. Als ik stil sta, kan ik hem tijdens het gebruik ook via USB-C op het stopcontact aansluiten.
• EyeSight: Als ik naar een persoon kijk, projecteert de Vision Pro een virtuele versie van hun ogen op het externe beeldscherm. In mijn geval die van René, omdat er een scan van zijn hoofd is opgeslagen op zijn headset. Het beeld is behoorlijk donker en griezelig. Het werkt alleen onder een beperkte kijkhoek. De teardown video van iFixit laat zien waarom:

• Persona's: Omdat de Vision Pro het gezicht alleen van dichtbij kan zien, is het voor videogesprekken afhankelijk van gezichtsscans. Apple krijgt online veel kritiek op deze "persona's". Een storm in een glas water. Natuurlijk is de functie voor verbetering vatbaar, maar ik vind het niet vervelend. Ik kan de persoon en zijn gezichtsuitdrukkingen al duidelijk herkennen.

Conceptuele eindstations:

• Passthrough-modus: Ja, de weergave van de echte omgeving is beter dan met andere VR-brillen. Ja, de technologie heeft nog steeds meer potentieel. Maar hoe goed het ook wordt, de werkelijkheid blijft mooier. Geen enkel beeldscherm zal binnen afzienbare tijd de kleurruimte van het menselijk oog kunnen reproduceren. Zelfs grote camerasensoren komen niet in de buurt van het dynamische bereik van ons netvlies. Ik realiseer me dit als ik mijn bril afzet: De werkelijkheid voelt ongelooflijk intens en goed verlicht.
• Tekstinvoer: De Vision Pro is als een computer die ik alleen met een muis hoef te bedienen. Om tekst in te voeren krijg ik een zwevend virtueel toetsenbord. Ofwel moet ik naar elke letter afzonderlijk kijken en erop klikken. Of ik probeer te typen met mijn vingers in de lucht. Dit mist haptische feedback en werkt alleen met de wijsvingers. Als alternatief kan ik tekst dicteren aan Siri door middel van spraakopdrachten. De beste oplossing is een fysiek toetsenbord. Maar dan is de magie van controller-vrije bediening weg en zit ik vast aan een tafel.
• Vormfactor: De Vision Pro is niet het product dat Tim Cook eigenlijk wil. Zijn verklaarde doel is augmented reality in een transparante bril. Deze technologie is echter nog lang niet in staat om inhoud in goede kwaliteit in het gezichtsveld te projecteren. In plaats daarvan heeft Apple een AR-simulator gebouwd. Hoewel dit een meesterwerk is, nemen hoge-resolutie camera's en krachtige chips ruimte in beslag. Dit leidt tot de skibril vormfactor, die waarschijnlijk in de toekomst zal blijven.

Waar is de Vision Pro goed voor?

De Vision Pro is een gezichtscomputer die ik moet opzetten. Hoewel de bril comfortabel zit, is hij zwaar. Ze verpesten mijn kapsel. Ze hebben een oplaadbare batterij met een kabel. Wil ik dit vreemde voorwerp op mijn gezicht op de lange termijn kunnen verdragen, dan moet het een enorme toegevoegde waarde hebben. De drempel is veel hoger dan voor een handcomputer, die we nu een smartphone noemen. In sommige situaties neemt de Vision Pro deze drempel. In andere situaties zou dat in de toekomst kunnen. In weer andere situaties zal hij het nooit halen.

Entertainment

Het vlaggenschip voor de VR-bril van Apple. De Vision Pro is de beste mobiele bioscoop die er is. Het tovert een enorm scherm voor me dat ik naar believen kan bewegen en schalen. Aan het plafond boven het bed. In een virtuele omgeving als ik in het vliegtuig zit. Aan de muur in een flat zonder televisie. Ze zijn zo goed en comfortabel dat ik waarschijnlijk vaker naar een film in een virtuele bioscoop zou kijken, zelfs in mijn flat met een tv. De bril opent ook de deur naar 3D-inhoud - hoewel niet alles.

De gamingsector is nog onderontwikkeld. De beste manier om de bril te gebruiken is als gezichts-tv met een externe gamepad. Voor games op een Mac of misschien binnenkort met native apps voor cloudservices voor games zoals GeForce NOW. VR-games zouden ook mogelijk zijn, maar hier zie ik headsets met controllers zoals de PSVR2 of Meta Quest 3 als duidelijk in het voordeel.

Productiviteit

Je kunt ook in de Vision Pro werken. Native VisionOS apps zijn nog zeldzaam, maar dit zal in de loop van de tijd verbeteren. Tot die tijd moet ik mijn Mac aansluiten en de bril meer als een extern scherm behandelen. Het virtuele beeldscherm heeft een resolutie van 2560 × 1440 pixels. Als stresstest probeer ik er een video op te graden in DaVinci Resolve. Ik vind het beeld hiervoor te donker en de foveated rendering stoort me. Surfen op het web of het schrijven van teksten werkt daarentegen uitstekend. Multiscreen setups van de Mac interface zijn niet mogelijk. Dat stoort me niet. Ik kan nog steeds de hele kamer behangen met VisionOS programma's zoals Safari.

Zou ik dit vrijwillig thuis of op kantoor doen? Waarschijnlijk niet. Een echte monitor is beter. En ik hoef geen gezichtscomputer om. Zelfs als de bril lichter en nog beter zou zijn, zou er niets veranderen. Op reis is het een ander verhaal. In een vliegtuig of in een hotelkamer zou het enorme werkoppervlak voor mij het verpeste kapsel waard zijn.

Gevoegde en gemengde werkelijkheid

Een black box voor mij is het potentieel van augmented en mixed reality (MR). Bij deze laatste interacteren virtuele objecten met de fysieke wereld. Enthousiastelingen voorspellen hier al lange tijd revolutionaire toepassingen voor. Microsoft probeerde in de professionele MR-markt door te breken met de HoloLens. Dit was grotendeels mislukt en de ontwikkeling werd gestaakt. Het valt nog te bezien of de aantrekkingskracht van Apple ontwikkelaars en gebruikers kan lokken. Tot nu toe zijn er een paar leuke demonstraties geweest, zoals de JigSpace app, waarmee je een virtuele vliegtuigmotor in een kamer kunt plaatsen en uit elkaar kunt halen.

Youtuber Cleo Abram denkt na over de mogelijkheden van AR en MR in haar nieuwste video:

Er zijn veel mogelijkheden. René werkt bijvoorbeeld in de museumsector en zou zich virtuele rondleidingen kunnen voorstellen voor mensen die niet in staat zijn om fysiek een bezoek te brengen. Of historische wandelroutes die op plekken verrijkt worden met digitale content. Zo zou bijvoorbeeld een ruïne kunnen worden omgetoverd tot het originele gebouw.

Als de bril de massamarkt bereikt, kunnen in de toekomst hopelijk meerdere mensen dezelfde content bekijken. Want dat besefte ik pas echt tijdens mijn test: Ik zit alleen in de Vision Pro. Het heeft een sociaal isolerend effect. Een film kijken met vrienden? Iets op de monitor laten zien aan een collega op het werk? Iets voor de camera houden in een videogesprek? Echt niet. In een gesprek met een echt persoon ziet de ander in het beste geval alleen het vreemde beeld van mijn ogen. Dit creëert geen echte verbinding.

Conclusie: fascinerende simulatie van een visioen

De Apple Vision Pro is opwindend. Een demonstratie van de technische bekwaamheid van Apple. Het is de eerste VR-bril die ik echt wil hebben. Hij is mooier, scherper, preciezer, comfortabeler en geavanceerder dan alles wat daarvoor is gebruikt. Dankzij de aantrekkingskracht van Apple, de naadloze integratie in het ecosysteem en de kundige marketing genereert het een hype waar andere fabrikanten zoals Meta alleen maar van kunnen dromen.

Is de Vision Pro de volgende iPhone? De computer van de toekomst? Nee. Het is een uitstekende realisatie van een bekend idee. Maar het eindigt in dezelfde impasse als andere gezichtscomputers: de nadelen zijn in veel situaties groter dan de voordelen. Ik moet het ding op mijn hoofd binden en constant via camera's en beeldschermen naar de wereld kijken. Dit isoleert me sociaal, omdat andere mensen om me heen niet kunnen zien wat ik zie. Er zijn maar een paar toepassingen die zoveel toegevoegde waarde bieden dat ik bereid ben om dit allemaal te accepteren. Dit zal niet veranderen met toekomstige generaties en nog betere technologie.

Het is een compromis dat Apple CEO Tim Cook bewust heeft gesloten. De Vision Pro is een simulatie van de fysiek transparante AR-bril die hij eigenlijk wil bouwen. Of hij daar ooit in zal slagen, staat in de sterren geschreven. En als de technologie op een gegeven moment klaar is, herbergt dit concept ook compromissen.

Op dit moment zie ik twee belangrijke toepassingen voor de Vision Pro: als mobiele bioscoop en als extern beeldscherm voor een Mac. De eerste ervaring is zo goed dat ik hem zelfs thuis zou gebruiken. De tweede is inferieur aan een stationair werkstation, maar biedt echt toegevoegde waarde als je op reis bent. Games, AR en MR content zouden dit in de toekomst ook kunnen bieden. Maar ik beoordeel een product niet op basis van het principe van hoop.

Is de Vision Pro uiteindelijk zijn astronomische prijs waard? Alleen voor een kleine doelgroep van enthousiastelingen. Je betaalt de ontwikkelingskosten voor een futuristisch pioniersproduct van de eerste generatie dat niets vervangt, maar het op zijn best aanvult. Als je je hiervan bewust bent en je er niets van aantrekt, zal de bril van Apple je niet teleurstellen. Ze zijn leuk. Als nerd zal ik ze moeilijk kunnen weerstaan.