Review
"Astro Bot" getest: platformer perfectie
van Domagoj Belancic
De gamezomer was behoorlijk heet. Deze titels hebben we de afgelopen maanden gespeeld of uitgebreid getest.
Sinds onze laatste Kwartaaloverzicht in juli is de redactie druk bezig geweest met het spelen en testen van games. We blikken terug op de nieuwe releases waar we in juli, augustus en september het meest van genoten hebben. Maar ook die we je slechts in beperkte mate of helemaal niet zouden aanraden.
De titels zijn onderverdeeld in vijf categorieën: "Meesterwerk" (5 sterren), "De moeite waard" (4 sterren), "Voorwaardelijke aanbeveling" (3 sterren), "Afblijven" (2 sterren) en "Ramp" (1 ster). De spellen zijn alfabetisch gerangschikt per categorie. De speelduur is overgenomen van howlongtobeat.com.
Deze spellen zijn absolute meesterwerken en "Spel van het Jaar" kandidaten. Als we een van deze spellen beoordelen in een spelrecensie, krijgt het het volle cijfer. Dit betekent niet dat de titels perfect en zonder gebreken zijn. Maar het totaalpakket heeft ons weggeblazen en zal nog lang in ons geheugen gegrift blijven.
Wat je genrevoorkeuren ook zijn, je moet deze spellen zeker een kans geven:
"Astro Bot" is een van die spellen waar ik geen fouten in kan maken. Het is... perfect. Naast de gedetailleerde visuele presentatie en het ingenieuze levelontwerp is de vlekkeloze besturing een bijzonder hoogtepunt. Het spel brengt elke stap, sprong en aanval over via haptische feedback, visuele effecten en geluidseffecten. Geen enkele andere game biedt zo'n ongelooflijk bevredigende besturing.
Als of dat nog niet genoeg is, bevat "Astro Bot" talloze gastoptredens van bekende en minder bekende Playstation-helden. Als je een fan bent van Sony's consoles, zul je gegarandeerd een traantje wegpinken bij het ongelofelijke aantal paaseieren en verwijzingen naar oude en nieuwe Playstation-games. In mijn getest, heeft "Astro Bot" zijn vijf sterren meer dan verdiend:
In "The Plucky Squire" voelt Phil een magie die je anders alleen van Nintendo-games kent. Het prentenboekspel maakt indruk met een verscheidenheid aan spannende spelideeën, een harmonieuze audiovisuele presentatie en een geslaagde mix van 2D- en 3D-gameplay.
Hoppen door een kinderkamer met de kleine schildknaap "Jot" en van de ene illustratie naar de andere springen is gewoon verdomd cool. Het spel scoorde terecht topscores in Phil's test:
Wat een waanzinnig project. "UFO 50" bestaat uit in totaal 50 spellen, allemaal met een prachtige 8-bit esthetiek. Het geheel wordt gepresenteerd als een pseudo-retro compilatie van een fictief videogamebedrijf dat in de jaren tachtig talloze spellen uitbracht.
De spellen variëren in lengte - maar het zijn geen eenvoudige minigames. Van dungeon crawlers en role-playing games tot klassieke platformers en multiplayer titels, alles zit erin. Sommige spellen hebben zelfs vervolgen, elk met betere graphics en nieuwe gameplayfuncties. Zoveel creativiteit in één spelpakket heeft de titel "meesterwerk" verdiend. In Tech-telmechtel aflevering 219, praten we over deze geconcentreerde lading nep retro games.
Games in deze categorie doen veel dingen goed, ook al behoren ze niet helemaal tot de tijdloze klassiekers. In een spelrecensie krijgen spellen in deze categorie vier van de vijf sterren.
De weinige punten van kritiek die we op elk spel hebben, moeten je er niet van weerhouden om het in ieder geval eens te proberen.
De remake (of is het een remaster?) van de strategie-klassieker uit 2002 slaagt er bijna perfect in de balans te vinden tussen moderne gameplay-eisen en het gevoel van vroeger. De campagne vol mythische monsters maakt indruk met een onderhoudend levelontwerp, een uitgebalanceerde moeilijkheidsgraad en mooie graphics.
In zijn geteste recensie geeft RTS-expert Samuel het spel een onvoldoende voor de slechte kwaliteit van de nieuwe dialogen en de problematische manier om de personages te vinden. Je kunt ook geen nieuwe content verwachten.
In "Anger Foot" is je voet je belangrijkste wapen. In hectische speedruns die doen denken aan "Hotline Miami" vecht je je een weg door hectische levels vol gangsters die erop uit zijn om je te pakken te krijgen. De zenuwslopende actie wordt begeleid door een dreunende techno soundtrack.
Na verloop van tijd kan de snelle gameplay repetitief worden, ondanks het spektakel. Er zijn ook aftrekposten in Phil's test voor de instabiele prestaties, wat erg merkbaar is in zo'n snel spel:
Kijk je uit naar "Civilisation VII" en wil je de tijd tot de release overbruggen? Dan is "Ara: History Untold" misschien iets voor jou. Het strategiespel lijkt op de spellenreeks van Sid Meier, maar kan zich van zijn grote voorbeeld onderscheiden dankzij de prachtige graphics, het complexe productiesysteem en andere gameplayfuncties.
Genre-expert Debora bekritiseert in haar getest dat het spel op sommige punten nog wat onaf voelt - waaronder diplomatie, oorlog en UI:
Het speelveld in "Arranger" bestaat uit vierkante tegels. Als je je speelfiguur naar boven, beneden, links of rechts beweegt, bewegen alle tegels op de betreffende regel of kolom mee. Dit spannende mechanisme zorgt voor lastige puzzels die opgelost moeten worden. Phil moest vaak buiten de gebaande paden denken, zoals hij doet in Tech-telmechtel Folge 212. Een lekker indiesnackje voor tussendoor.
Het derde deel van de "Cat Quest"-serie neemt je mee op een piratenavontuur. Het schattige actieavontuur is liefdevol vormgegeven - de op het Caribisch gebied geïnspireerde spelwereld is bijzonder aantrekkelijk. Het zit vol geheimen, grappige woordspelingen en gemene piraten die je in de weg lopen.
Het gevechtssysteem is verrassend uitdagend, maar vaak verwarrend in de co-op modus en een beetje repetitief na een tijdje. In Phil's getest, kunnen deze kritiekpunten de uitstekende algemene indruk niet bederven:
Solo-ontwikkelaar Kyle Thompson heeft met "Crypt Custodian" een uitstekende Metroidvania gemaakt. De spelwereld is enorm en de gameplay is altijd uitdagend en spannend dankzij de vele verschillende vijanden en eindbazen.
In zijn geteste recensie bekritiseert genrekenner Kevin het feit dat het spel niets baanbrekends nieuws probeert - afgezien van het voor Metroidvania's nogal ongebruikelijke vogelperspectief:
"Dungeons of Hinterberg" is als "The Legend of Zelda" in Oostenrijk, gemengd met een snufje "Persona". Overdag verken je kerkers vol klassieke "Zelda"-puzzels. s Avonds breng je tijd door met de dorpelingen van Hinterberg en maak je vrienden of begin je romances.
Cassie is in haar test enthousiast over het spel. De enige minpunten zijn het teleurstellende gevechtssysteem en de soms matige technische realisatie:
En elk jaar begroet de voetbalmarmot ons. De versie van dit jaar van \"FIFA\" "EA Sports FC" doet veel dingen goed. In Tech-telmechtel Folge 220 schwäMilan-fan Luca vertelt over de nieuwe tactische mogelijkheden in de verdeling van spelersrollen. Als je aan de slag wilt in de "Ultimate Team" modus, heeft Luca een gids gemaakt met handige tips en trucs:
Het detectivespel met de onuitsprekelijk lange naam is het eerste 18+ spel dat Nintendo ooit heeft ontwikkeld. Het misdaadavontuur vertelt een aangrijpend en soms verontrustend (!) verhaal over een seriemoordenaar die het gemunt heeft op schoolmeisjes. "Emio" is meer een interactief boek dan een "echt" spel - als je betrokken raakt bij de ervaring, kun je een van de spannendste verhalen van dit jaar verwachten.
Het duurt even voordat de titel echt op gang komt. In mijn Getest heb ik ook kritiek op de wat ouderwetse trial-and-error gameplay. Afgezien daarvan raad ik "Emio" aan aan elke fan van misdaad- en horrorromans:
Voor een Metroidvania doet "Gestalt: Steam & Cinder" niets baanbrekends nieuws. Desondanks is het spel leuk. De steampunk setting geeft het spel een frisse, stijlvolle uitstraling. De wereld is uitnodigend om te verkennen en de gevechten zijn leuk.
Sommige role-playing elementen zijn soms overbodig en het verhaal wordt op een saaie manier verteld. Desondanks zegt genrekenner Kevin in zijn Getest dat "Gestalt: Steam & Cinder" de perfecte Metroidvania is voor een regenachtig weekend:
"Kunitsu-Gami" is mijn geheime tip van het jaar. De krankzinnige genremix van tower defence en hack'n'slash voelt aan als een vergeten cultklassieker uit het PS2-tijdperk. In relatief eenvoudige levels voer je het bevel over troepen om demonen uit verschillende nederzettingen te verdrijven. Maar je geeft niet alleen bevelen, je werpt je ook in de strijd met zwaard en magie. In een wereld vol torenverdediging en hack n slash voel je je een vergeten klassieker uit het PS2-tijdperk.
In een wereld vol enorme, zeer gepolijste en generieke AAA-games voelt "Kunitsu-Gami" als een frisse wind uit een eenvoudiger spelverleden. Het feit dat de graphics maar matig zijn en de gevechten vaak ontaarden in een verwarrende puinhoop, kan ik vergeven.
Liefhebbers van speedruns en retrogames? Dan is Nintendo World Championships het spel voor jou. In deze revival van de legendarische Nintendo World Championships speel je je een weg door korte speedrun-uitdagingen van verschillende NES-spellen. De ene keer verzamel je zo snel mogelijk zo veel mogelijk hartjes met Link ("The Legend of Zelda") en de andere keer probeer je zo snel mogelijk World 1-1 uit te spelen met Mario ("Super Mario Bros").
Er zijn in de test kortingen gegeven voor de soms verwarrende presentatie van de spellen en de kleine selectie spelstanden:
Je speelt een schaduw die in andere schaduwen kan springen. Als je de grond raakt, keer je terug naar een checkpoint. "De vloer is lava" als spel, zeg maar. Dit unieke idee resulteert in spannende puzzels en opdrachten die zijn gegarneerd met een snufje verhaal. Phil is in Tech-telmechtel Folge 208 dol op het duistere idee. Een korte, kleine indiegame voor tussendoor.
"Spectre Divide" is een mix van "Counter-Strike" en "Overwatch" - gegarneerd met een unieke twist. In deze teamgebaseerde shooter speel je met twee helden tegelijk. Simon legt in zijn playthrough-verslag precies uit hoe dit werkt:
In "Star Trucker" rijd je met een enorme vrachtwagen door de ruimte. Bij het vervoeren van verschillende goederen moet je je vrachtwagen altijd in de gaten houden - oververhitte elektronica of onvoorspelbare asteroïdenvelden willen wel eens roet in het eten gooien.
Phil speelde de ruimtevrachtwagensimulator en vond hem geweldig - alleen het gebrek aan transparantie in de missiewaarderingen irriteerde hem af en toe:
In het vervolg op het robot strategiespel "SteamWorld Heist" verhuizen de schattige blikken van de ruimte naar de open zee. Je verkent de kleurrijke overwereld in een onderzeeër. Het hart van het spel wordt echter gevormd door de turn-based gevechten in een lateraal 2D-perspectief, die doen denken aan strategieklassiekers als "Xcom". Phil deelde zijn indrukken van het spel in Tech-telmechtel Folge 214.
In "Tactical Breach Wizards" voer je het bevel over een troep magiërs in Kevlar vesten. Ze moeten verschillende gebouwen veroveren. Naast vuurwapens zijn ze ook uitgerust met magie. Ook al lijkt het spel op het eerste gezicht op "Xcom", het is meer een puzzelspel dan een strategiespel. Het is leuk, ook al kan de moeilijkheidsgraad soms frustrerend zijn. In Tech-telmechtel aflevering 218 praten we over dit unieke concept.
Voor het eerst in de geschiedenis van de gamereeks speel je in "Echoes of Wisdom" niet Link, maar de gelijknamige prinses zelf. In plaats van een zwaard gaat Zelda de strijd aan met een magische staf. Hiermee kan ze voorwerpen en monsters kopiëren en tevoorschijn toveren als "echo's".
Het gedurfde gameplay-experiment is grotendeels geslaagd, maar wordt ontsierd door een slechte technische realisatie:
"Warhammer 40K Space Marine 2" is een "Blast from the Past". Het brute actiespel doet denken aan ballergames uit de jaren 2000. Het is de perfecte machtsfantasie waarin je je met zwijgzame Ultramarines een weg schiet door hordes gemene aliens - optioneel met maximaal twee andere krijgers in de co-op modus. Phil bekritiseert in zijn test alleen dat de eenvoudige shooter-gameplay na verloop van tijd een beetje eentonig wordt:
Deze spellen zijn vooral voor fans van het betreffende genre. Ze krijgen drie van de vijf sterren in een spelrecensie. Ze zijn solide, maar hebben gebreken die meer kritische spelers kunnen irriteren.
Het zijn geen slechte spellen, maar je hoeft ze niet per se te spelen.
"Caravan SandWitch" vertelt een spannend verhaal in een post-apocalyptische spelwereld. Helaas zorgt de eentonige gameplay voor verveling en de sponzige besturing voor frustratie. Een spel dat genrekenner Kevin alleen aanraadt aan Metroidvania-fans die een versnelling lager kunnen schakelen en kunnen ontspannen:
"Frostpunk 2" is een somber en dystopisch bouwspel waarin dood en wanhoop alomtegenwoordig zijn. Je zult hier niet de complexiteit en gameplay-diepgang vinden van genrevertegenwoordigers als "Anno", maar het spel schittert met een geweldig verhaal en unieke setting.
In zijn test heeft strategieliefhebber Simon kritiek op vier punten: De korte campagne, de beperkte spelmodi, technische moeilijkheden en frustrerende spelelementen die je voortgang teniet kunnen doen.
"Nobody Wants to Die" is een mix van film noir thriller en "Blade Runner". In een dystopische toekomst moet je als alcoholische ex-politieman een mysterieuze moord oplossen. De dood is een zeldzaamheid in de wereld van het spel - mensen kunnen hun bewustzijn overbrengen naar andere lichamen en vrijwel eeuwig doorleven.
Een spannend uitgangspunt dat wordt tegengehouden door avontuurlijke gameplay die op den duur te rechtlijnig en saai is. In Tech-telmechtel aflevering 212 beschrijft Phil de huidige status van zijn onderzoek.
"Once Human" is duidelijk ontworpen om de volgende "Forever Game"-hit te worden. In het gratis overlevingsspel vecht je je een weg door een post-apocalyptische wereld vol monsters die vroeger mensen waren. De gameplay-loop is een typisch free-to-play hamsterwiel dat je constant beloont en motiveert om te blijven grinden.
Maar Phil ziet in zijn speelverslag niet veel potentieel voor motivatie op de lange termijn. De dubieuze voorwaarden van het spel geven hem ook te denken.
In "Reka" woon je in een heksenhuis op kippenpoten. Je moet het inrichten. Je kunt er ook drankjes in brouwen. De grondstoffen en ingrediënten voor deze projecten verzamel je in moerassen en bossen. Heerlijk eigenzinnig!
Het spel bevindt zich in Early Access en ziet er in veel opzichten nog onaf uit. In haar playthrough-verslag ziet Debora de potentie voor een magisch eindproduct:
Een automatiseringsspel dat eigenlijk niet veel fout doet. Voor veel fans van het genre is het echter maar beperkt aan te raden vanwege de abstractie. In tegenstelling tot andere grootheden uit het genre, zoals "Dyson Sphere Programme" en "Satisfactory", heeft "Shapez 2" geen verhaal, geen spelwereld, geen bestuurbaar personage, geen extra infrastructuur zoals elektriciteit en geen vijanden.
Debora speelde de early access titel en werd, ondanks het goed gemaakte spel, niet warm van het abstracte spelconcept:
De open-wereld "Star Wars"-game is een droom die uitkomt voor fans. Waar anders kun je jezelf onderdompelen in zo'n grote, interactieve Star Wars-wereld? Helaas wordt de gigantische spelwereld tegengehouden door een rigide missieontwerp, frustrerende checkpoints en te veel nadruk op sluipen.
Hoe Brits kan een spel zijn? Meer dan "Thank Goodness You're Here" is waarschijnlijk niet mogelijk. In deze "Joke'n'Run" (citaat van de ontwikkelstudio) bestuur je een klein geel mannetje dat kattenkwaad uithaalt in een Noord-Engelse stad. Je acties zijn beperkt - je kunt alleen springen en slaan.
Het hele spel is een grote, surrealistische grap. Als je van Britse humor houdt, zul je ervan genieten. Alle anderen zullen zich afvragen waar het over gaat. In Tech-telmechtel aflevering 213 praten we over dit merkwaardige spel.
"Visions of Mana" is het mooiste spel in de langlopende Japanse serie rollenspellen tot nu toe. JRPG-fan Kevin bekritiseert echter het ultratrage tempo, de houterige karakteranimaties en de eentonige zijmissies in het geteste:
Twee sterren is geen ramp, maar het komt in de buurt. Deze spellen hebben fundamentele gebreken die het spelplezier aanzienlijk kunnen beperken. Onder alle kritiek vinden sommige genrefans een perfect acceptabel spel. Voor de meeste spelers raden we echter af om het te kopen.
Een multiplayer shooter in een sci-fi omgeving. Phil beschrijft het spel in Tech-telmechtel Folge 208 als "Destiny" of "Warframe", maar dan erger. Het schieten voelt niet goed, de vijanden zijn hersenloos, het oversekste design voelt generiek aan.
Games met één ster zijn rampen die je moet vermijden. Zelfs patches en upgrades helpen niet. Deze spellen zijn niet meer te redden qua gameplay of technologie.
"Concord" een "ramp" noemen is zowel volkomen terecht als volkomen onterecht. De hero shooter van Playstation was eigenlijk een solide spel. Phil en ik hebben de bèta gespeeld en konden geen bijzondere gebreken ontdekken. Ja, het spel is gewoon weer een heldenshooter in een zee van algemene multiplayer titels. Maar de gameplay was ijzersterk.
Zo'n twee weken na de lancering besloot Sony om "Concord" van de markt te halen. De reden: bijna niemand had het spel gespeeld. Alle aankopen werden terugbetaald en de servers werden (voorgoed?) gesloten. Een flop van kolossale proporties die je niet had verwacht van een Playstation-spel. Debora heeft het ongelooflijke verhaal samengevat:
Een overzicht van onze hoogte- en dieptepunten van het eerste kwartaal (januari, februari en maart) vind je hier:
We hebben het tweede kwartaal van het gamejaar (april, mei, juni) hier samengevat:
Je kunt ook een overzicht van onze gamerecensies vinden op Opencritic.
Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.